Απόψεις

Γιατί οι ξένοι προτιμούν την ελληνική κουζίνα

Γιατί οι ξένοι προτιμούν την ελληνική κουζίνα

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Διευκρίνιση: Οι τυχόν διαφημίσεις που παρεμβάλλονται ενδιάμεσα σ’ αυτό το κείμενο γίνονται από τον διακομιστή του διαδικτύου και δεν έχουν σχέση ούτε με τον συντάκτη ούτε με το περιεχόμενο του.

 

Στις κορυφαίες επιλογές του μεγάλου ταξιδιωτικού περιοδικού Lonely Planet βρίσκεται η Ελλάδα. Όπως αναμεταδίδει το Forbes, κατήρτισε μία λίστα με τουριστικούς προορισμούς για το 2021 η οποία προβάλει την διαφορετικότητα κάθε τόπου και τα πράγματα στα οποία θα πρέπει να δώσουν σημασία οι ταξιδιώτες, όπως το φαγητό, η διαφορετικότητα, ο πληθυσμός κ.α.

Στο άρθρο λοιπόν με τίτλο «Lonely Planet Best In Travel 2021» κατατάσσει την Ελλάδα ως πρώτη επιλογή στην κατηγορία «καλύτερος τουριστικός διατροφικός προορισμός» ενώ επισημαίνεται ότι, χωρίς να το επιδιώκει, με τα βιολογικά προϊόντα και τα ψαρικά της από τα νησιά, βρίσκεται στην κορυφή παγκοσμίως.

Μάλιστα αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι ο καλύτερος βιώσιμος γαστρονομικός προορισμός για το 2021 και  την ξεχώρισε στην κατηγορία «Best Food Destination».

Στο δημοσίευμα αναφέρεται συγκεκριμένα ότι «η Ελλάδα για αιώνες τώρα προωθεί τα τοπικά της προϊόντα χάρη στις αρχέγονες παραδόσεις καλλιέργειας λαχανικών, συλλογής της ελιάς για λάδι και χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε καρπό δίνει στους κατοίκους της η γη».

Επισημαίνει επίσης ότι

«Με τα βιολογικά προϊόντα και τα ψαρικά της από τα νησιά, βρίσκεται στην κορυφή παγκοσμίως. Οι Έλληνες είναι “πράσινοι” εδώ και αιώνες. Η πανάρχαια συνήθεια της καλλιέργειας λαχανικών, της συγκομιδής ελιών και της προετοιμασίας ελαιολάδου, και το μαγείρεμα με ντομάτες, φρέσκο ψάρι και άγρια χόρτα είναι ο κανόνας για τους περισσότερους Έλληνες, είτε ζουν σε νησί είτε στην ηπειρωτική χώρα. Εάν ένα χωριό δεν επιτυγχάνει ένα μοναδικό πιάτο χρησιμοποιώντας ένα άγριο βότανο ή λαχανικό παραγωγικό για την περιοχή του, μπορείτε να είστε σίγουροι ότι θα έχουν τη δική τους θεώρηση για ένα πιο παραδοσιακό, εθνικό πιάτο».
Και καταλήγει με την ελληνική παροιμία-έκφραση ότι,
«Το πιο νόστιμο φαγητό είναι εκείνο που το τρως παρέα». Τίποτα δεν είναι πιο γνήσιο από τη μαζική ελληνική φιλοξενία που απευθύνεται σε όλους. Είναι ένας τρόπος ζωής για τους Έλληνες. Είναι ενσωματωμένη στο DNA τους και σε όλη τη χώρα, να είναι γενναιόδωροι, να σε κεράσουν, να μοιράζονται τις γνώσεις τους μαζί σου, συνδυάζοντας φανταστικό φρέσκο μαγείρεμα με ντόπια προϊόντα.

Κι όλα αυτά σε ένα φανταστικό περιβάλλον, όπου μπορείς να πιείς τον καφέ σου δίπλα σε έναν ιστορικό ανεμόμυλο, ή το ουζάκι σου δίπλα στο κύμα με μια ποικιλία μεζέδων, όπως το χταπόδι που προέρχεται από το πρωϊνό δίχτυ του ψαρά, ή να απολαύσεις ένα επιδόρπιο χαλβά ή γλυκό κουταλιού με συναρπαστική γεύση από 30 διαφορετικά φρούτα και γλυκά».

 

Έχει δίκιο. Εμείς εδώ στην Ελλάδα όλα αυτά τα θεωρούμε αυτονόητα και συνηθισμένα, στις άλλες χώρες όμως, ιδίως τις βόρειες, τα στερούνται. Κι αυτά που τρώνε τις περισσότερες φορές είναι τυποποιημένα και άνοστα. Τρώνε για να μη πεινάνε κι όχι για να απολαύσουν τη νοστιμιά. Η λέξη μερακλής λείπει από το λεξιλόγιο και την γαστριμαργική φιλοσοφία τους.

 

Με την ευκαιρία, να θυμηθούμε πόσο εκλεκτά, νόστιμα και βραβευμένα είναι τα προϊόντα της Λήμνου, ακριβώς επειδή παράγονται σε εύφορο χώμα, με μεγάλη ηλιοφάνεια, από κρυστάλλινα νερά και με παραδοσιακό τρόπο.

Πρόσφατη είναι η παγκόσμια διάκριση για το θυμαρίσιο μέλι μας, που κατέκτησε ένα ακόμα χρυσό βραβείο.

Το ίδιο και τα κρασιά μας, τα γαλακτοκομικά και τα αρτοσκευάσματα, ο καβουρμάς και τα αλίπαστα. Λημνιό και το ουζάκι που συνοδεύει τα θαλασσινά και τα ψάρια.

 

Και βέβαια, ο χαλβάς και τα γλυκά κουταλιού, αυτά που αναφέρει και το δημοσίευμα του ταξιδιωτικού γραφείο για τα επιδόρπια, ξεχνώντας ίσως τα λουκούμια, την βυσσινάδα, το ταχίνι και το πετιμέζι.

Σ’ αυτόν τον τομέα η Λήμνος έχει ο,τι καλύτερο, μια παράδοση και ιστορία 80 ετών με την οικογένεια Αχιλλαδέλη. Ξεκίνησε σαν μια οικοτεχνία παραγωγής ταχινιού και σησαμέλαιου (σαμόλαδου), στα οποία προστέθηκαν ο χαλβάς, τα λουκούμια και νέα προϊόντα με πατροπαράδοτες σπιτικές συνταγές και αγνά υλικά (χωρίς πρόσθετα) όπως πετιμέζι-μούστο και γλυκά του κουταλιού.

Σήμερα στην ελληνική και διεθνή αγορά διατίθενται: Ταχίνι και παραδοσιακό ταχίνι (ολικής άλεσης), σησαμέλαιο, χαλβάς τεσσάρων (4) ειδών (βανίλιας, με κακάο, με αμύγδαλα, με φιστίκια και με μέλι), λουκούμι με διάφορες γεύσεις, βανίλια (υποβρύχιο), μαστίχα, πετιμέζι-μούστος, φρουίγκλασε, βυσσινάδα. Και βέβαια τα 28 διαφορετικά γλυκά κουταλιού (κεράσι, βύσσινο, φιστίκι, σταφύλι, κυδώνι, ντοματάκι, συκαλάκι, κολοκυθάκι, μελιτζανάκι, αχλαδάκι, μανταρινάκι, καρυδάκι, νεραντζάκι πράσινο, νεράντζι ρολέ, καρότο, καρπούζι, περγαμόντο, γκρέϊπφρουτ, πορτοκάλι, ρετσέλι, βερίκοκο, κοκτέϊλ κ.ά.).

Κι όλα αυτά αποκλειστικά με ντόπια οικολογικά φρούτα και λαχανικά.

 

Ακόμα και το γλυκό κουταλιού φιστίκι, που πολλοί νομίζουν ότι προέρχεται από την Αίγινα, είναι κι αυτό ντόπιο λημνιό. Σε διάφορα μέρη της Λήμνου, από τη Μύρινα μέχρι το Κοντοπούλι κι από την Ατσική μέχρι τον Κοντιά, καλλιεργείται μια ειδική εκλεκτή ποικιλία φιστικιού, κατάλληλη και ειδική για γλυκό κουταλιού, γιατί κατά την συγκομιδή το τρυφερό κέλυφος δεν ανοίγει και έτσι κλείνει μέσα του όλη την ευωδιά και τη νοστιμιά.

 

Να γιατί οι ξένοι προτείνουν την ελληνική κουζίνα και τα ελληνικά προϊόντα!

Και κατατάσσουν την Λήμνο και όλη την Ελλάδα ως κορυφαίο γαστρονομικό προορισμό.

Google NewsΑκολουθήστε το LimnosNea.gr - ΡάδιοΆλφα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςαπό την Λήμνο και τον κόσμο.

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Back to top button