Οι καντάδες, καποτε !

Ο μέγας γνωστός κανταδώρος ήταν ο Αριστοφάνης Λαμπαδαρίδης με την κιθάρα του και τη φωνή του, ο επωνομαζόμενος και “Υπουργός του Ερωτα”.

Το τραγούδι το “γελεκάκι που φορείς” είναι παμπάλαιο τραγούδι, άκουγα τη μάνα μου που έλεγε ότι ο θείος μου το έκανε καντάδα στη θεία μου πριν αρραβωνιαστούν, εκείνος γεννημένος ήταν το 1903 και ο γάμος τους έγινε περί το 1930.

Εκείνο που εγώ θυμάμαι με τις καντάδες και μου έχει μείνει στη μνήμη, πήγαινα δεν πήγαινα στο νηπιαγωγείο, πριν τη γενική μετανάστευση που άδειασε η Λήμνος και όλη η Ελλάδα από τη νεολαία της είναι το εξής.

Μόλις είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή του λεγόμενου σήμερα παλιού λιμανιού Μύρινας, μιά παραία νεολαιοι παλικάρια, κοπέλλες και μικρά παιδιά, μεταξύ αυτών και εγώ, με τα μουσικά τους όργανα κιθάρα, ακορντεόν, μπήκαμε σε μιά μαούνα και κάποιοι κάθησαν στα κουπιά.

Κάνοντας τη βαρκάδα μας μέσα στην αγκάλη του λιμανιού τραγουδούσαν με τη συνοδεία των μουσικών οργάνων.

Πως να ξεχάσω μιά τέτοια “μαγική” εμπειρία;