Παγωμένο Χιόνι !

Γραφεί (κάθε Παρασκευή) Η Χριστίνα Κάβουρα
Παγωμένο Χιόνι !

Σαν παιδιά περιμέναμε το χιόνι ! Μεγάλη η προσδοκία του χιονιού, αδημονία για το παιγνίδι σε ένα πρωτόγνωρο φανταστικό όσο και ωραιοποιημένο λευκότατο τοπίο, μύτες κοκκινισμένες από το κρύο, χέρια παγάκια μέσα από μουσκεμένα γαντάκια – αν υπήρχαν και αυτά – σκουφιά, παλτά – δεν υπήρχαν και τα σημερινά ζεστά μπουφάν – γαλότσες (τέτοιες είχαμε) και παιγνίδι μέχρι που αντέχαμε !

Ποτέ δεν βαριόμασταν το χιόνι, ήταν γιορτή για όλους εμάς μια γιορτή χαρούμενη και πολυαναμενόμενη αλλά και σπάνια ! Δεν χιόνιζε και κάθε χρόνο να χορτάσουμε αυτή τη μαγεία ! Από κρύο αντιθέτως είχαμε αρκετό στο νησί, αλλά και με το κρύο εμείς τα βγάζαμε εύκολα πέρα, με λίγα μέσα, και εν πολλοίς για τα σημερινά δεδομένα πρωτόγονα, με ξυλόσομπες και μαγκάλια σε σπίτια που έμπαζαν από παντού !

Θυμάμαι το πρωί που πηγαίναμε στο σχολείο με ένα ξύλο στο χέρι για την σόμπα, προφανώς οι τότε χορηγίες για θέρμανση των σχολείων μάλλον δεν επαρκούσαν, επαρκούσε όμως η καλή διάθεση και η ανεμελιά, μια ανεμελιά που ψάχνω εις μάτην στον δικό μας τωρινό χρόνο.

Παίζαμε χιονιές, γιορτή ο χιονοπόλεμος στις γειτονιές, σε όλα τα δικά μας στέκια ! Κάποιες φορές φτιάχναμε και κάποιον ακαλαίσθητο χιονάνθρωπο.

Θυμάμαι τα λεγόμενα «χατζάρια» κρύσταλλα στενόμακρα και παγωμένα που κρεμόταν από τα κεραμίδια των σπιτιών, αναμνήσεις «παγωμένες» που όλοι σέρνουμε μαζί μας από έναν παλιό – ονειρικό κόσμο που τα πάντα ήταν διαφορετικά, ακόμα και το χιόνι !

Βέβαια όλη αυτή η λευκή μαγεία δεν κρατούσε και πολύ, μετά ερχόταν η βροχή και την … ξέπλενε και μας γύριζε πάλι στην γκρίζα καθημερινή πραγματικότητα όπου έπρεπε να βρούμε άλλους τρόπους διασκέδασης που σίγουρα βρίσκαμε !

Όμως όλα έχουν ένα τίμημα και η ομορφιά έχει μεγάλο τίμημα !

Ωραία ήταν σαν άρχισε η χιονοθύελλα, κάτι διαφορετικό στην κλεισούρα μας και στα τόσα μας προβλήματα λόγω κορονοϊού, αλλά μετά ήρθαν τα δύσκολα !

Αστραπές, βροντές και αντί για βροχή να πέφτουν συνεχώς τεράστιες νιφάδες χιονιού, αλλάζοντας το τοπίο !

Τελικά τα προβλήματα ενέσκηψαν γιατί όλοι μας υποτιμήσαμε το φαινόμενο, κανείς δεν είχε υπολογίσει μια τέτοια ποσότητα χιονιού σε μια πόλη που σπάνια χιονίζεται και όπου το χιόνι λειώνει τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνεις να το χαρείς !

Έτσι άρχισε μια χαοτική περιπέτεια αποκλεισμών, δρόμων που είχαν φρακάρει από χιόνι, αυτοκίνητα που δεν μπορούσαν να κινηθούν, από αλυσίδες που οι οδηγοί δεν είχαν προβλέψει ότι θα χρειαζόταν, ή αυτοί που το είχαν προβλέψει δεν ήξεραν δυστυχώς να τις χρησιμοποιήσουν !

Το χιόνι έχει βρωμίσει σχηματίζοντας μαύρα βρώμικα βουναλάκια στις άκρες των δρόμων, τέντες έχουν σπάσει και πέσει από το βάρος, παντού υπάρχουν δέντρα που δεν άντεξαν, πλήθος σπασμένα κλαδιά σέρνονται θλιβερά στο έδαφος, ούτε που είχα φαντασθεί ότι είχαμε τόσο πολλά δένδρα στην πόλη !