Παλιά δεν χώριζαν τόσο εύκολα τα ζευγάρια
Παλιά δεν χώριζαν τόσο εύκολα τα ζευγάρια
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδη
Το πιο δύσκολο πράγμα στον άνθρωπο είναι να παραδεχτεί τα λάθη του και να ζητήσει συγγνώμη. Από την εποχή του Αδάμ και της Εύας, που αμάρτησαν, ψάχνουμε να βρούμε κάποιον άλλον να φταίει για τα σφάλματα μας. Ο Αδάμ είπε ότι τον παρέσυρε η Εύα, η Εύα ότι φταίει το φίδι που την εξαπάτησε κι αργότερα ο Κάιν, που σκότωσε τον αδελφό του τον Άβελ είπε κι αυτός ότι δεν φταίει. Ακόμα και σήμερα, αν ρωτήσεις κάποιον ποιος φταίει για τον πόλεμο στην Ουκρανία και στην Παλαιστίνη, ο ένας ρίχνει το σφάλμα στον άλλον. Το ίδιο κάνουν και τα περισσότερα νέα ζευγάρια που χωρίζουν τόσο γρήγορα και τόσο εύκολα.
Παλιά δεν χώριζαν τόσο εύκολα τα ζευγάρια. Υπήρχε μεγαλύτερη κατανόηση, υπομονή, ανεκτικότητα, και ζητούσαν πιο εύκολα συγγνώμη. Αυτό λέει κι ένα παλιό τραγούδι με τον Καζαντζίδη, ότι δηλαδή τότε οι άνθρωποι συγχωρούσαν πιο εύκολα.
«Κι αν αλλάξαμε λόγια βαριά
γύρνα πίσω και ξέχνα τα πια
θα σου κλείσω το στόμα με χίλια φιλιά
και ας παν στην ευχή τα παλιά.
Είναι αλήθεια μια φορά πως με πίκρανες
αλλά η καρδιά μου χωράει πολλά
έχει μάθει στη ζωή όλα να τα συγχωρεί
και το τέλος να κάνει αρχή.
Κι αν αλλάξαμε λόγια βαριά
ρίχ’ τα όπως κι εγώ στη φωτιά
οι κακές αναμνήσεις να γίνουν φιλιά
και ας παν στην ευχή τα παλιά.
Είναι αλήθεια μια φορά πως με πίκρανες
αλλά η καρδιά μου χωράει πολλά
έχει μάθει στη ζωή όλα να τα συγχωρεί
και το τέλος να κάνει αρχή.
θα σου κλείσω το στόμα με χίλια φιλιά
και ας παν στην ευχή τα παλιά».