Σημαντική Επετειος ! Σαν σήμερα  10 Φεβρουαρίου 1941 έγιναν τα εγκαίνια του Νοσοκομείου

Σαν σήμερα  10 Φεβρουαρίου 1941 έγιναν τα εγκαίνια του Νοσοκομείου Λήμνου.

Κατά την τελετή των εγκαινίων ο ιατρός  Χρ. Γλυκάς, στον λόγο που απηύθυνε προς  τους  συγκεντρωμένους πρόσθεσε:

                          «Σήμερον είναι του Αγίου Χαραλάμπους και εύχομαι η χαρά να λάμψει εις το Νοσοκομείον μας».

Άρθρον της εφ. «ΛΗΜΝΟΣ» 16 και 23 Φεβρουαρίου 1941.

ΔΙΑ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΝ – ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΕΙΑ

Ἡ ἡμέρα τῆς ἐνάρξεως ἀφοῦ μετετέθη ἐπανειλημμένως διὰ προσεχῆ χρόνον, ἔφθασεν ἐπὶ τέλους.

     Ἡ συγκέντρωσις τοῦ κόσμου ἦτο ἀσφυκτικὴ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην. Τὸ κεντρικὸν χὼλ καὶ ὁ διάδρομος του Νοσοκομείου, αἳ ἐσωτερικαὶ καὶ ἐξωτερικαὶ κλίμακες αἳ εὐρεῖαι αἴθουσαι κατάμεστοι κόσμου. Εἰς τὴν τελετὴν παρέστη ὁ Ναύαρχος κ.Οἰκονόμου, ἀφιχθείς ἐπὶ τούτω ἐκ Μούδρου, ὁ Ἔπαρχος Λήμνου καὶ ὄλαι αἳ Ἀρχαὶ Πολιτικαὶ καὶ Στρατιωτικαί, τὰ Κοινωτικὰ Συμβούλια τῶν Γεωργικῶν Συνεταιρισμῶν καὶ τῆς Ἑνώσεως τούτων.

Τὰ μέλη τοῦ Ἀδελφάτου παρόντα καὶ ἀκτινοβολοῦντα ἀπὸ ἱκανοποίησιν.

Ὁ Πρόεδρος τοῦ Ἀδελφάτου Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λήμνου κ.Στέφανος Δανιηλίδης βοηθούμενος  ὑπὸ τῶν ἱερέων Κάστρου προβαίνει εἰς τὴν τέλεσιν τοῦ ἁγιασμοῦ μεθ’ ὃ ὁμιλεῖ περὶ τοῦ φιλανθρωπικοῦ τούτου καθιδρύματος ὅπου ὁ πόνος θὰ εὑρίσκει παρηγορὶαν καὶ ἀνακούφησιν.  Ἐν συνέχειᾳ ἐκθέτει τὰ τῆς ἀνεγέρσεως τούτου καὶ ἀποδίδει φόρον εὐγνωμοσύνης εἰς τοὺς ἐν Ἀμερικῇ Λημνίους οἵτινες συνεισέφεραν ἀρχικῶς τὸ ποσὸν τῶν 2 ½ ἑκατομμυρίων ἔναντι τῆς ἐκ 4 ½ ἐκ. ὁλικῆς δαπάνης τούτου καὶ μνημονεύει περὶ τῆς ἐπιθυμίας τοῦ Λαοῦ διὰ τὴν λειτουργίαν τούτου, συνιστᾶται ἐν τέλει ὅτι δὲν πρέπει νὰ λησμονήσωμεν ὅλοι τὸ Νοσοκομεῖον τὸ ὁποῖον πρέπει νὰ  ἀγαπήσωμεν καὶ νὰ τὸ ἐνισχύσωμεν ὥστε ν’ ἀποβῆ τέλειον καὶ οἰκονομικῶς ἀνεξάρτητον.

Μετὰ τὸν Σεβασμιώτατον προσέθεσε καὶ ὀλίγα ὁ ἐσωτερικὸς ἰατρὸς τοῦ Νοσοκομείου κ. Χρ.Γλυκᾶς ὅστις τόνισε τὴν σημασίαν ποὺ ἔχει ἡ σημερινὴ τελετή.

Και πρόσθεσε τα εξής: «Σήμερον είναι του Αγίου Χαραλάμπους και εύχομαι η χαρά να λάμψει εις το Νοσοκομείον μας».[1]

Ὁ κόσμος μὲ εὐχαρίστησιν καταφανῆ ἐπεσκέφθη τὰ διάφορα του Νοσοκομείου καὶ ἐθαύμασεν τὴν καθαριότητα καὶ τὴν τάξιν τούτου. Ὁ μύχιος πόθος τοῦ Λημνίου, ὅστις εὐρισκόμενος εἰς τάς ἐσχατιάς τῆς πατρίδος ὑφίστατο τάς συνεπείας τῆς ἐλλείψεως συγκοινωνίας εἰς περίπτωσιν ἀσθενείας καὶ ὅστις πολλάκις πλήρωνε μὲ τὴν ζωὴν του τὴν ἔλλειψιν, πληροῦται ἤδη.

Ἂς εἶνε εὐλογημένα τὰ τέκνα τῆς Λήμνου τὰ ὁποία ἔκλεισαν, καίτοι εὑρισκόμενα εἰς τὴν ξένην, τὸν πόνον τῆς Λήμνου μέσα εἰς τὰ στήθη των καὶ μὲ τάς καλάς διαθέσεις των ἔρριψαν τὸν σπόρον ὅστις σήμερον, ὕστερα ἀπὸ τόσα ἔτη, ἀπέδωσε τὸν καρπόν του.