Τα Μπακάλικα με εμπορικές σχέσεις ανθρώπινες, στις μέρες της Καραντίνας

Από ανάρτηση του Μάκη Ψάρρα , Προέδρου  του Εμπορικού Συλλόγου Λήμνου.  

Παραθέτουμε επίσης κάποια  σχόλια.   Και το άρθρο και τα  σχόλια διαπνέονται από μια ανθρώπινη διάθεση και  με έννοιες ξεχασμένες   όπως είναι  ο συγχωριανός, ο γείτονας,    ο διπλανός μας, αυτός που θα βρεθεί  δίπλα μας σε κάθε περίπτωση !   

ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Τελικά και σε αυτή την κρίση η τοπική αγορά έδειξε το ανθρώπινο πρόσωπό της . Καθημερινά έρχονται μηνύματα για την εξυπηρέτηση που έλαβαν οι κάτοικοι από τα μικρά καταστήματα σε όλο το νησί . Κάποιος ανέφερε ότι ακόμη και για ένα πακετάκι μακαρόνια ο παντοπώλης πήγε την παραγγελία . Και όχι μόνο αυτό . Είχε από πρίν έτοιμα τα ρέστα σε φακελάκι κλειστό και αφού τα παρέδωσε , η επόμενη ερώτηση ήταν αν χρειαζόταν κάτι , έστω και άσχετο από το κατάστημά του να βοηθήσει (φάρμακα , χαρτιά κλπ). Θέλω να καταλήξω στο γεγονός ότι και σε αυτή την κρίση , τα μικρά καταστήματα της γειτονιάς και του χωριού , έδειξαν ανθρωπιά , αλληλεγγύη και αμέριστο ενδιαφέρον για το συνάνθρωπο .
Δεν ζήτησαν ελάχιστο ύψος παραγγελίας για να την παραδώσουν στο σπίτι .
Δε λογάριασαν τη πληρωμή η οποία σε κάποιες περιπτώσεις ήταν αργότερα της παραγγελίας , αλλά την παρέδωσαν για να εξυπηρετηθούν οι συγχωριανοί .
Δεν έμειναν μόνο στη μεταφορά της παραγγελίας από το κατάστημά τους , αλλά παρέδωσαν και πράγματα για τα οποία μερίμνησαν οι ίδιοι , άσχετα αν ήταν από άλλο κατάστημα . Δεν είπαν όχι σε εξυπηρέτηση κάποιας ανάγκης του συνανθρώπου στη περίπτωση που έπρεπε να γίνει σε άλλο χωριό και στο οποίο θα πήγαιναν .
Και τόσα άλλα για τα οποία μ έχουν ενημερώσει παππούδες και γιαγιάδες.
Τελικά το μικρό τοπικό κατάστημα έχει το πιο ανθρώπινο πρόσωπο .
Ήταν , είναι και θα είναι πάντα στην πρώτη γραμμή της εξυπηρέτησης . Ακόμη και στην εποχή μας , στην οποία τα πολυκαταστήματα έχουν βιαίως μπει στη ζωή μας (ακόμη και στο μικρό μας τόπο) , το μικρό κατάστημα του χωριού ή της γειτονιάς κρατάει Θερμοπύλες . Η ανθρωπιά , η αλληλεγγύη και η εξυπηρέτηση είναι αυτά που το χαρακτηρίζουν . Δεν έχει σημασία αν έχει μικρή ποικιλία προϊόντων , αν δεν έχει μελετημένο φωτισμό , αν δεν έχει τη διαφήμιση των θηρίων . Έχει ζέστη , θαλπωρή και χαμόγελο !
ΕΙΝΑΙ χρέος μας να το στηρίξουμε . Να στηρίξουμε την τοπική αγορά του τόπου μας .

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ

Μαρινα Σαρακινη : Αυτό που θα ήθελα να επισημάνω,είναι ότι παντα τα μικρά καταστήματα είναι δίπλα μας παντα έχοντας σαν αρχή τον άνθρωπο κ μετά τον πελάτη!Ειναι δίπλα μας κ αυτόν τον καιρό με τις οποίες οικονομικές δυσκολίες που έχουν!!!Μπορει να θαμπώνουν τα φώτα κ οι φωτεινές επιγραφές όπως είπες Χρυσόστομος Ψάρρας αλλά δεν μπορούν να θαμπώσουν την ανθρωπιά!!!Στηριζω τα μικρά καταστήματα σημαίνει στηρίζω την Λήμνο!!!

Βασίλης Τακίδης Πολύ σωστή επισήμανση Μάκη.
Απ’τη δική μου μεριά να θυμίσω το περίφημο “τεφτέρι” των μικρών μαγαζιών, τότε που τα οικονομικά για την πλειοψηφία του κόσμου ήταν πολύ δύσκολα κι ο μικρός καταστηματάρχης πουλούσε “επί πιστώσει” και κάποιες φορές διέγραφε και μέρος του χρέους…
Επειδή ο πελάτης ήταν και γείτονας και φίλος! Κι επειδή οι παλιοί εφάρμοζαν το ρητό “η φτήνια τρώει τον παρά”..

Maria Kopsinou Πολλά συγχαρητήρια !!!Αν κάτι μας μείνει από όλο αυτό ας είναι η ανθρωπιά μας !!!Θελω να πω ότι και εδώ στην Αθηνα ανάλογα φέρθηκαν και δω τα μικρά μαγαζιά !!!Ας ψωνίσουμε από αυτούς τους ανθρώπους και μετά από την κρίση !!!

Andreas Poriasi Με αυτά τα μικρά μαγαζιά
περάσαμε τα πιο γλυκά μας χρόνια.
Ας τα ξαναθυμηθούμε τώρα ειδικά