Τα ελληνικά οινοπνευματώδη στην λίστα Taste Atlas. Ποια ειναι στην κορυφή της Λιστας

Τα ελληνικά οινοπνευματώδη στην λίστα Taste Atlas

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Για άλλη μια φορά τα ελληνικά οινοπνευματώδη βρίσκονται στη λίστα του Taste Atlas με τα κορυφαία ποτά στον κόσμο. Η τσικουδιά, το τσίπουρο, το κονιάκ Μεταξά και το ούζο είναι στην κορυφή. Όπως αναφέρεται:

Η τσικουδιά «Είναι κρητικό απόσταγμα και παίζει κεντρικό ρόλο στην κρητική φιλοξενία. Σερβίρεται συνήθως καλά παγωμένο και είναι ένα εξαιρετικό απεριτίφ ή χωνευτικό. Μερικές φορές τα βότανα και το ξύσμα εσπεριδοειδών μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αρωματικά.

Η τσικουδιά παραδοσιακά αποστάζεται τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, συνήθως σε μικρούς, οικογενειακούς χάλκινους αποστακτήρες. Το τελικό προϊόν είναι ένα διαυγές, ισχυρό και άχρωμο ποτό με περιεκτικότητα σε αλκοόλ που μπορεί να κυμαίνεται από 40 έως 65%».

To Taste Atlas τονίζει ότι το τσίπουρο, «σύμφωνα με μαρτυρίες, παράχθηκε για πρώτη φορά τον 14ο αιώνα από ορθόδοξους μοναχούς. Το ποτό έρχεται στην αρχική του, καθαρή μορφή, αλλά ορισμένοι οινοπνευματοποιοί το εμποτίζουν με βότανα που παραδοσιακά αναμιγνύονται με νερό. Μπορεί κανείς να το απολαύσει καλύτερα καλά παγωμένο και σερβιρισμένο σε σφηνάκια ενώ συνοδεύει ελληνικούς μεζέδες».

Το κονιάκ Μεταξά «Είναι ένα δημοφιλές ελληνικό κονιάκ και έχει έναν μυστικό συνδυασμό βοτάνων και αρωματικών. Τα υλικά ωριμάζουν χωριστά σε δρύινα βαρέλια πριν αναμειχθούν και αρωματιστούν με βότανα. Κάθε μείγμα στη συνέχεια παλαιώνει για τουλάχιστον τρία χρόνια. Το Μεταξά έχει πλούσιο κεχριμπαρένιο χρώμα και είναι γνωστό για την απαλή και έντονη γεύση και τα αρώματά του που θυμίζουν λουλούδια, εσπεριδοειδή, αποξηραμένα φρούτα, βότανα και μπαχαρικά. Διατίθεται σε τέσσερις διαφορετικές εκδόσεις, με σήμανση τρία, πέντε, επτά ή δώδεκα αστέρια: Κάθε αστέρι αντιπροσωπεύει πόσο καιρό έχει παλαιώσει το ποτό. Δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1888 από τον Σπύρο Μεταξά στον Πειραιά. Σερβίρεται συνήθως σκέτο».

Το ούζο  «Είναι μια από τις πιο γνωστές ελληνικές σπεσιαλιτέ του οποίου η παραγωγή ξεκίνησε το 1830. Αραιώνεται με νερό και αρωματίζεται με γλυκάνισο και διάφορα βότανα. Οι Έλληνες προτιμούν να πίνουν ούζο προσθέτοντας στο ποτήρι τους λίγο νερό, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα μια χαρακτηριστική θολή εμφάνιση. Στην Ελλάδα, το ούζο συνηθίζεται να το απολαμβάνουν μαζί με τους παραδοσιακούς μεζέδες και πρέπει πάντα να το πίνετε αργά» σημειώνουν στη λίστα του Taste Atlas.