Τα πολλά τα λόγια 

Τα πολλά τα λόγια 

 Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης 

Έχω έναν φίλο με το κακό ελάττωμα, όταν μού τηλεφωνεί δεν μπαίνει αμέσως στο θέμα, αλλά πιάνει την κουβέντα: Τι γίνεται, πώς πάει, πώς τα βλέπεις τα πράγματα, άκουσα ότι…, ο καιρός, και άλλα τέτοια γενικά και αόριστα. Και μετά από μισή ώρα ξεφουρνιζει αυτό που θέλει να μού ζητήσει, δηλαδή κάποια εξυπηρέτηση. Εάν μάλιστα την παρατραβηξει την συζήτηση, τότε καταλαβαίνω ότι θα μού ζητήσει δανεικά χρήματα.

Οι αρχαίοι μας πρόγονοι πολύ σοφά έλεγαν, “Ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλ’ εν τω ευ το πολύ”, δηλαδή τα πολλά τα λόγια είναι φτώχεια. Και το Ευαγγέλιο λέει, “Στην πολυλογία δεν λείπει η αμαρτία”.

Διάβασα πρόσφατα μια έκθεση ιδεών ενός μαθητή δημοτικού σχολείου, που μού άρεσε πολύ. Βραβεύτηκε με άριστα και είναι υποψήφια για το ρεκόρ Γκίνες της πιο σύντομης έκθεσης. Το θέμα που έβαλε ο δάσκαλος ήταν, “Πώς πέρασες το καλοκαίρι;”. Και ο μαθητής έγραψε μόνο μία (1) λέξη: “Καλά”. Κι αμέσως θυμήθηκα το παλιό τραγουδάκι, που λέει κάτι παρόμοιο: “Λίγα χρόνια και καλά”.