Το Ηλιοβασίλεμα στην “Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά” της Λημνου. Γιατι να μη γινεται;

Δεν γνωρίζω αν το Ηλιοβασίλεμα,  όταν ξεχωρίζει, όταν  είναι μοναδικό,  λογω   της  παρουσίας  του Αθω και της αναφοράς  που υπάρχει σε Αρχαία Τραγωδία, του Αισχύλου νομίζω, μπορεί να είναι ένα θέμα που χωρά στον κατάλογο  θεμάτων της  “Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς”, όπως  γίνεται   με τους Τοπικούς Χορούς, τη διάλεκτο (Ντοπιολαλιά), τα   πανηγύρια και άλλα ιδιαίτερα.

Θα   μπορούσε  να καταχωρηθεί  το Ηλιοβασίλεμα της Λήμνου ως ένα θεμα της Άυλης  Πολιτιστικής Κληρονομιάς  αν   γίνει η ανάλογη προσπάθεια με βάση το πλούσιο φωτογραφικό  υλικό,  από παλιά,   απο τα Ρηχά Νερά, τον  Ρωμαίικο, τον  Αυλώνα, από τις ζωγραφιές του  σπουδαίου ζωγράφου Ράλλη Κοψιδη  αλλά και  την πλούσια αναφορά για τον Άθω που “σκιάζει νώτα Λημνίας  Βοός” ,  σε βιβλία όλων των Εποχών !

ΑΣ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΉΣΟΥΜΕ !

Στη σημερινή πραγματικότητα τώρα, που δεν φημίζεται για τη σοφία της. Εχουν καταφέρει να κρύψουν το Ηλιοβασίλεμα  από το δρόμο των Ρηχών Νερών  με τις πυκνοφυτεμένες Τζιτζιφιές (ο  Ρωμαίικος κινδυνεύει…)    και έρχεται κανείς σε  επαφή με αυτό (το Ηλιοβασίλεμα και τη θέα της Θάλασσας) μόνο  από το σημείο, μια μικρή κατηφόρα,  που συνδέει το δρόμο με την παραλία.

Εκεί το αντιλαμβάνονται οι διερχόμενοι και σπεύδουν να  το φωτογραφίσουν (φωτογραφία)