«Ο τρύγος κι ο πρόσφυγας από το Αϊβαλί»
Αύγουστος που έφυγε κι ένα μικρός Σεπτέμβρης που μόλις ξεκίνησε, εποχή του τρύγου, μιας κουραστικής εργασίας που όμως έχει και την χαρά της παραγωγής και της ευόδωσης του κόπου και του μόχθου. Είναι όμως και οι μέρες αυτές που συμπληρώνονται 100 χρόνια από την μικρασιατική καταστροφή, μέρες του ξεριζωμού και της προσφυγιάς, μιας προσφυγιάς που δεν ξεχνά και δυστυχώς δεν τελειώνει! Ακολουθεί ένα πολύ ωραίο σχετικό ποιηματάκι του Λουδοβίκου των Ανωγείων (γνωστού τραγουδοποιού) με τίτλο «Ο πρόσφυγας»:
«Αύγουστος, τρύγος του ’60,
αργά μετά το φαγητό,
θυμούμαι σαν να είναι τώρα
του μπαρμπα-Τάσου το χορό.
Σηκώθηκε μπρος στους εργάτες
με άσπρο μαντίλι στο λαιμό,
ποτήρια τέσσερα στα χέρια
για να κρατάει το ρυθμό.
Μετρούσε αργά τα βήματά του,
ήξερε με το σώμα να μιλά,
μια πληγωμένη περηφάνια
με το κεφάλι του ψηλά.
Παρατηρούσα έναν, έναν,
κοίταζαν όλοι σιωπηλοί,
ήταν ο πρόσφυγας με την τραγιάσκα
που ήρθε απ’ το Αϊβαλί».
Καλό μήνα, καλό «μικρό» καλοκαιράκι γιατί το «μεγάλο» δεν φτούρησε…
(Η φωτογραφία είναι από τρύγο στη Λήμνο και είναι της φίλης Φωτεινής Στεφανιδάκη! )
Ακολουθήστε το LimnosNea.gr - ΡάδιοΆλφα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςαπό την Λήμνο και τον κόσμο.
