Αυτή η αρχόντισσα…

Πόση ευαισθησία και τρυφερότητα, αλλά και απογοήτευση για την αδιαφορία μας! 

Αυτά, με την μαγική πένα του  πολύ σημαντικού συμπατριώτη μας συγγραφέα και ποιητή  κ. Σταύρου Τραγάρα.    Νίτσα  Δώρα

Η κρήνη του Αγιαρμόλα
Αυτή η αρχόντισσα. Που τα ’βαλε με τον ωκεανό. Που αντέταξε το γλυκό νερό της στο απέραντο της αρμύρας. Χρόνια και χρόνια. Που ξεδίψασε στρατοκόπους. Που καμάρωσαν γι’ αυτήν γενιές παιδιών. Για τη βρύση τους την ακριβή. Τώρα στεγνή και προδομένη. Από αυτούς που ευεργέτησε και ευλόγησε. Γιατί κατασπαταλήσαμε το ύψιστο αγαθό, το νερό. Όχι, δεν βλέπετε τη στεγνή βρύση, αυτό είναι παραίσθηση. Το στεγνό μας και βλάσφημο πρόσωπο βλέπετε.