Το μέλι στα τοπικά γλυκά μας (σαμσάδες , φοινίκια )

Στα χριστουγεννιάτικα βασικά γλυκά της Λήμνου, τους Σαμσάδες (εντελώς τοπικό γλυκό ) και τα Φοινίκια,  της Σμύρνης και του Ανατολικού Αιγαίου,  αυτό που έδινε την ιδιαίτερη δυνατή  γεύση και το άρωμα (“μοσκοβολτό” οπως το έλεγαν ή  “στλιζ”  !)  ήταν  το Λημνιό Μέλι και το Σουσάμι ( “σαμ”) και το σαμόλαδο!

Το μέλι τέτοιες μέρες ηταν σε όλα τα  σπίτια για τα γλυκά και αρκετοί ήταν,  τοτε,  οι Λημνιοι,  που είχαν μια μικρή παραγωγή μελιού για δική τους κατανάλωση. Γενικά  η παράγωγη του είχε εκτεταμένο χαρακτήρα σε ένα νησί που η ανθοφορία και το θυμάρι ήταν σε μέγιστο βαθμό.

Το μέλι σε όλα τα σπίτια,  τότε ! Σήμερα; δεν νομίζω !

 Για το μέλι και τη μελισσοκομεία  διαβάστε τι έγραφε η εφημερίδα “Λήμνος” του 1955, όπως μας το μεταφέρει η ιστορική ερευνήτρια των τότε Εφημερίδων,   Χαρουλα Ζαμπετάκη Πλιατσκα

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΛΗΜΝΟΣ» 8.5.1955 ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΣΤΗΛΗ

ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΝ

Μεταξύ των αρίστων προϊόντων τα οποία παράγει η Λήμνος είναι και το μέλι. Εκθέματα  μέλιττος εις τας εκθέσεις Θεσσαλονίκης και Μυτιλήνης εβραβεύθησαν κατ’ επανάληψιν.

Η Υπηρεσία ημών εν τη προσπαθεία της, όπως μεταδώση ευρύτερον τας βασικάς  μελισσοτροφικάς γνώσεις και διαδόσει τας βελτιωμένας μεθόδους οικονομικώς  ευσταθούσης μελισσοκομίας, προσέλαβε ειδικόν Μελισσοκόμον εκ Μυτιλήνης, ο οποίος  αφιχθείς ανέλαβε υπηρεσίαν από της 10^ης τρέχοντος. Η διάρκεια των μαθημάτων ωρίσθη εις 45 ημέρας.

Τας πρώτας 22 ημέρας ο μελισσοκόμος θα επισκεφθή άπαξ όλα τα χωρία. Τας δε υπολοίπους 23 ημέρας θα διαθέσει παραμένων περισσότερον εις εκείνα τα χωρία τα οποία  παρουσιάζουν περισσότερον μελισσοκομικόν ενδιαφέρον και εφ’ όσον οι κάτοικοι  του χωρίου και οι μελισσοτρόφοι επιδείξουν ενδιαφέρον.

Ο Επαρχιακός Γεωπόνος