Απανθρωπιάς φούντωμα

Από ανάρτηση του πάντα ευαίσθητου , συνειδητοποιημένου κυρίου Θ. Μπελίτσου . Αφορμή για σκέψεις!!! Στέκομαι σε δυο φράσεις του: “Ευχήσου περαστικά. Προσευχήσου στο θεό που πιστεύεις να βγεί νικητής.” Ν. Δώρα
Θ. ΜΠΕΛΙΤΣΟΥ : Απανθρωπιάς φούντωμα
Με το ξαναφούντωμα του κορονοϊού έχουν πληθύνει οι μισάνθρωποι. Σπάνια βλέπεις πια λόγια συμπάθειας για τα θύματα της αρρώστιας. Μόλις ακουστεί κάποιο κρούσμα πέφτουν όλοι να φάνε τον άρρωστο, λές και ήθελε να κολλήσει το χτικιό.
Έχουν έτοιμη την κατηγορία κάτω από την γλώσσα και την ξερνάνε σαν δηλητήριο όχεντρας.
“Δεν φτάνει που σκουντούφλησες σου λένε και ο! χα!” λένε στη Λήμνο, όπως φώναζαν στα ζώα σαν παραπατούσαν.
Δεν σου φτάνει ο πόνος και η αγωνία όταν βρεθείς θετικός, έχεις και τον κάθε παπάρα να στη λέει. Να σε γεμίζει τύψεις ο κάθε ξερόλας.
Φορούσες μάσκα; Είσαι νέος και διασκέδαζες; Σύχναζες σε μέρη με κόσμο; Απολυμαντικό είχες; Είσαι γέρος και βγαίνεις έξω;
Όλοι τα ξέρουν όλα.
Έχεις και τους άλλους που τρέμουν μη χάσουν κανένα πελάτη τουρίστα και σκούζουν ” μη τα λέτε τα κρούσματα, κρύψτε τα , κάνετε ζημιά”. Για να μην μιλήσω για τους αρνητές, που δεν πιστεύουν τίποτα: “ούτε ιός υπάρχει, ούτε κρούσματα ούτε άρρωστοι”.
Μόνο το βλήμα στον εγκέφαλό τους υπάρχει αλλά δεν το βλέπουν.
Αφορμή γι αυτές τις σκέψεις μου έδωσε ένα φανταράκι που επέστρεψε από άδεια και βρέθηκε θετικό στον νέο ιό. Ένα “περαστικά”
δεν έγραψε κανείς. Το συμφέρον πάνω απ΄όλα και τα στερεότυπα που κουβαλάεις ο καθένας στο μυαλό και τα αμολάει ως θέσφατα.
Σκέψου, βρε άνθρωπε, πριν γράψεις Κάθε κρούσμα είναι ένας συνάνθρωπος. Την ώρα που αμολάς την κοτσάνα σου, την βαφτισμένη από σένα ως υπέρτατη αλήθεια, ένας άνθρωπος αγωνιά, για τον εαυτό του, για τους γύρω του, που πιθανόν έχει μολύνει χωρίς να φταίει. Όπως κι εσύ , έχει γονείς, αδέλφια, αγαπητικιά, ανθρώπους ενδεχομένως ευπαθείς, έχει τύψεις αν έχει γίνει η αιτία να ασθενήσουν. Σε κάθε κρούσμα ένας άνθρωπος, μια οικογένεια, ένας κύκλος ανθρώπων ανεβαίνει ένα Γολγοθά. Μη του φορτώνεις και ευθύνες. Δεν είναι αυτός ο αντίπαλός σου. Ο ύπουλος ιός είναι.
Μην το παίζεις τέλειος και μη νοιώθεις άτρωτος. Δεν είσαι!
Ευχήσου περαστικά. Προσευχήσου στο θεό που πιστεύεις, Να βγει νικητής.
Καθένας που βγαίνει νικητής απο την μάχη με τον ιό, νικά και για μένα και για σένα.
Αυτό μόνο σκέψου!
Θ. Μπελίτσος