Το “κόλπο” με τις σαλάτες

Το κόλπο με τις σαλάτες

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Παλιά ήταν το λεγόμενο “κουβέρ”.

Τι είναι το κουβέρ; Σύμφωνα με την βικιπαίδεια είναι ένα ατομικό σερβίτσιο με επιπλέον τρόφιμα ή ποτά (ψωμί, νερό), τα οποία δεν παρήγγειλες, αλλά σου τα σερβίρανε μόλις καθίσεις σε ένα τραπέζι σε εστιατόριο, ταβέρνα κ.ά. Και στα χρεώνανε χωρίς να σε ρωτήσουν εάν τα θέλεις ή όχι – συνήθως 2 ευρώ.

Κάποιες άλλες ταβέρνες ακόμα και σήμερα χωρίς να παραγγείλεις σου φέρνουν – και σε χρεώνουν – μια κανάτα με νερό χύμα ή εμφιαλωμένο, σκορδοβούτυρο κ.ά.

Το κουβέρ όμως έχει καταργηθεί και η υποχρεωτική χρέωση του είναι παράνομη.

Παρ’ όλα αυτά πολλοί πληρώνουν χωρίς καν να κοιτάξουν αναλυτικά το λογαριασμό, άλλοι το πληρώνουν γιατί δεν έχουν όρεξη να μπλέκουν, άλλοι επειδή δεν το ξέρουν, μερικοί ντρέπονται, ειδικά όταν συνοδεύουν γυναίκα για να μη φανεί ότι είναι τσιγκούνηδες, κτλ.

Δεν είναι θέμα για τα 2 ευρώ, το ζήτημα είναι αν είναι σωστό. Παλιότερα κανείς δε θα καθόταν να χαλαστεί για 2 ευρώ, τώρα όμως με την κρίση και το μισό ευρώ το υπολογίζεις.

Τώρα τελευταία οι ταβέρνες και τα εστιατόρια σκαρφίστηκαν ένα νέο κόλπο, τις σαλάτες: Μόλις καθίσεις και έλθει να πάρει παραγγελία σε ρωτάει, “Τι σαλάτα θα πάρετε;”.

Εδώ είναι που την πατάνε όλοι, ιδίως οι γυναίκες.

Οι γυναίκες έχουν τρεις αδυναμίες,

1)     Είναι πιο περίεργες από τους άντρες (γι’ αυτό εξ άλλου αμάρτησε η Εύα όταν έφαγε το μήλο, από περιέργεια).

2)     Θέλουν να δείξουν ότι είναι μοντέρνες, δηλαδή ότι δεν τρώνε ό,τι να ‘ναι, συνηθισμένο όπως ο πολύς κόσμος, αλλά κάτι ιδιαίτερο και εκλεκτό.

3)     Δεν θα πληρώσουν αυτές τον λογαριασμό, αλλά ο συνοδός τους (αυτό μάλλον είναι αδυναμία των αντρών).

Έτσι λοιπόν, παραγγέλνουν κάτι περίεργες σαλάτες – σπεσιαλιτέ του καταστήματος, όπως π.χ. “του Καίσαρα” ή “ρόκα”, δηλαδή κάτι φύλλα πασπαλισμένα με σπόρους από ρόδι ή βραστό καλαμπόκι ή μικρούς κύβους ψωμάκι “κρουτόν” κι από πάνω περιχυμένα με ξύδι “μπαλσάμικο”.

Αντί δηλαδή να παραγγείλουν μια νόστιμη, χορταστική και φτηνή ντοματοσαλάτα, ή μια χωριάτικη, παραγγέλνουν αυτά τα περίεργα χόρτα και φύλλα, που στοιχίζουν όμως διπλάσια – αφού είναι και σπεσιαλιτέ.

Όπως είναι γνωστό, άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας, δηλαδή άλλο η τσιπούρα και το λαυράκι ιχθυοτροφείου και άλλο τα ελευθέρας βοσκής, τα πελαγίσια, τα αλανιάρικα. Είναι πιο νόστιμα, αλλά αν δεν ξέρεις και κάνεις το λάθος να παραγγείλεις τα ελευθέρας, θα τα πληρώσεις πανάκριβα.

Γενικά, τις σπεσιαλιτέ τις πληρώνεις στις ταβέρνες. Ακόμα και η φασουλάδα θεωρείται σπεσιαλιτέ.

“Να φέρω και λίγο χταποδάκι για ορεκτικό;” προτείνει ο σερβιτόρος.

“Φέρε και χταποδάκι” (δηλαδή, ένα μικροσκοπικό πλοκαμάκι με λαδάκι και ρίγανη).

“Έχουμε και κολοκυθάκια τηγανητά με γαρνιτούρα τζατζίκι, είναι σπιτικό, το κάνουμε εμείς”

“Φέρε και κολοκυθάκια”

“Έχουμε και σούπα κακαβιά”

“Φέρε και κακαβιά”.

 Φέρε το ένα, φέρε και το άλλο, στο τέλος φέρνει και τον αλμυρό λογαριασμό…

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΟΝ SITE:Κανουμε  μια προσπαθεια να φθασουμε σε πολυ κοσμο καθως προσφατα εχουμε ανανεωθει. ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΉΣΕΤΕ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ !!!