Για τον Νίκο Καζαντζάκη
της Δέσποινας Παπαδοπούλου
Γεννήθηκε το 1883 στο Ηράκλειο της Κρήτης και πέθανε στις 26 Οκτωβρίου 1957 σε ηλικία 74 ετών. Ο Νίκος Καζαντζάκης, ο μεγάλος της Ελληνικής Λογοτεχνίας, άφησε την τελευταία του πνοή στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας. Τα ελληνικά γράμματα πενθούν γιατί ένα φωτεινό πνεύμα έπαψε να φωτίζει τον σκοτεινό κόσμο μας. Εξήντα πέντε χρόνια σήμερα από τον θάνατο του Ν. Καζαντζάκη και ας θυμηθούμε κάτι από το τεράστιο έργο του (όχι μόνο σε ποσότητα αλλά κυρίως σε ποιότητα), ένα έργο παρακαταθήκη στις νεότερες γενιές που έχουν να βαδίσουν τον δρόμο της ζωής.
Γράφει ο Καζαντζάκης στο έργο του «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»:
«…-κι ο κάθε άνθρωπος, είπε ο Μανολιός συνεπαρμένος, μπορεί να σώσει ολάκερο τον κόσμο¨πολλές φορές το συλλογίζουμαι, γέροντά μου, και τρέμω¨τόσο λοιπόν μεγάλη ευθυνη έχουμε; Τι πρέπει να κάνουμε πρι να πεθάνουμε; Ποιος είναι ο δρόμος παπα-Φώτη;
Σώπασε. Η νύχτα πια είχε πέσει, οι γριές είχαν ανάψει φωτιές και μαγείρευαν, τα παιδιά κουκούβιζαν γύρω τους πεινασμένα και περίμεναν. Ο Μανολιός άπλωσε το χέρι, άγγιξε το γόνατο του παπα-Φώτη, που ‘χε βυθιστεί σε συλλογισμούς και δε μιλούσε.
—Πώς πρέπει ν’ αγαπούμε το Θεό γέροντά μου; Ρώτησε.—Αγαπώντας τους ανθρώπους, παιδί μου. –Και πώς πρέπει να αγαπούμε τους ανθρώπους; –Μοχθώντας να τους φέρουμε στο σωστό δρόμο.—Και ποιος είναι ο σωστός δρόμος; –Ο ανήφορος…»
Με τον τίτλο «Ανήφορος» σήμερα, ημέρα του θανάτου του Νίκου Καζαντζάκη, κυκλοφορεί το ανέκδοτο μυθιστόρημα του μεγάλου μας λογοτέχνη από τις εκδόσεις «Διόπτρα». Ανυπομονούμε να το έχουμε στα χέρια μας και να απολαύσουμε την ανάγνωσή του!