Γιατί θέλουμε να ταξιδεύουμε;

Γιατί θέλουμε να ταξιδεύουμε;

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Κατά καιρούς βλέπουμε στην τηλεόραση φιλόζωους και οικολόγους να απελευθερώνουν πουλιά που ήταν τραυματισμένα και τα οποία περιέθαλψαν. Πρόσφατα είδα την απελευθέρωση ενός αετού από την πλαγιά ενός βουνού. Μέχρι να θεραπευτούν τα σπασμένα φτερά του είχε μείνει σε ακινησία και περιορισμό επί δύο μήνες, όσους δηλαδή κι εμείς με την καραντίνα. Κι όπως έβλεπα να ανοίγει τα τεράστια φτερά του και να ζυγίζεται με μεγαλοπρέπεια πάνω από το καταπράσινο φαράγγι, ένοιωσα ότι κάτι τέτοιο έχουμε ανάγκη κι εμείς που ήμασταν “φυλακισμένοι” με την καραντίνα. Να βγούμε έξω, να έλθουμε πάλι σε επαφή με τη φύση, με τους ανθρώπους, να ταξιδέψουμε.

Γιατί θέλουμε να ταξιδέψουμε;

Την απάντηση την έδωσε πρόσφατα απαντώντας σε συνέντευξη ένας γιατρός, και μάλιστα χειρούργος, από αυτούς που παλεύουν “στην πρώτη γραμμή” στα νοσοκομεία, στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Και πιο συγκεκριμένα ο Γεώργιος Σχορετσανίτης.

Τι σημαίνει για σας το ταξίδι και γιατί, νομίζετε, ταξιδεύουμε ή αξίζει να ταξιδεύουμε σήμερα;

Απ. Ταξιδεύουμε αρχικά για να χάσουμε τον εαυτό μας, εθελοντικά φυσικά, μέσα σε άγνωστους προορισμούς, να βρούμε εκείνους τους άλλους εαυτούς μας που δεν γνωρίζαμε, να ταρακουνήσουμε την αυταρέσκειά μας, να ανοίξουμε και να πλουτίσουμε τις καρδιές και τα μάτια μας και να μάθουμε περισσότερα για τον κόσμο απ’ όσα τα σύγχρονα μέσα, εφημερίδες, περιοδικά, τηλεόραση και κινηματογράφος μπορούν να μας προσφέρουν, να ταξιδέψουμε στις πολυποίκιλες ψυχικές διαθέσεις και καταστάσεις του πνεύματος και ακόμα στις κρυφές διόδους προς τα εσώτερα του χαρακτήρα μας, όπου σπανίως είχαμε την ευκαιρία, τη διάθεση ή και την αιτία ακόμα να επισκεφτούμε. Ταξιδεύουμε για να πλουτίσουμε την άγνοια και παράλληλα τις γνώσεις μας, με κάτι διαφορετικό ή άγνωστο έως τώρα, σε εκείνα τα μέρη του πλανήτη στα οποία οι συνθήκες είναι κάπως έξω από τα συνηθισμένα για μας. Και ταξιδεύουμε, στην ουσία, για να γίνουμε νέοι κι ανόητοι και πάλι, για να επιβραδύνουμε τον ανελέητο χρόνο και για να ερωτευτούμε ακόμη μια φορά

Υπάρχει έρωτας στο ταξίδι;

Απ. Οι ρομαντικοί ποιητές, διαχρονικά, εγκαινίασαν μια καινούργια εποχή στο ταξίδι, επειδή ήταν οι μεγάλοι απόστολοι των ανοικτών οφθαλμών και οριζόντων. Και αν το ταξίδι είναι κατά κάποιο τρόπο σαν την αγάπη, ή στην αρχή του σαν ένας μεγάλος έρωτας, είναι τελικά γιατί κυρίως είναι μια κατάσταση αυξημένης ευαισθητοποίησης, στην οποία είμαστε αρκετά προσεκτικοί, δεκτικοί, και έτοιμοι να μεταμορφωθούμε. Έχουμε τις αισθήσεις σε περισσότερη ετοιμότητα και πιο υποψιασμένες απ’ ότι καθημερινά. Κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα καλύτερα ταξίδια, όπως και οι καλύτεροι έρωτες, ποτέ πραγματικά δεν τελειώνουν.