Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 28ης Οκτωβρίου 1940.

Γράφει ο Χριστοφόρος Γεροντούδης

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 28ης Οκτωβρίου 1940.
-Ο ελεύθερος κόσμος παρακολουθούσε μια-μία χώρες σε όλη την Ευρώπη να παραδίδονται στις δυνάμεις του Άξονα του Χίτλερ.
-Στις 3:00 τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, εκπρόσωπος των δυνάμεων του Άξονα έφτασε στο σπίτι του Έλληνα πρωθυπουργού και απαίτησε την παράδοση της Ελλάδας. Ο Πρωθυπουργός απάντησε με μία μόνο λέξη « Όχι».
-Λίγες ώρες αργότερα, οι δυνάμεις του Άξονα (πρώτα ο Ιταλικός Στρατός και ο Γερμανικός Στρατός αργότερα) κατέβηκαν στην Ελλάδα, περιμένοντας ότι θα έπεφτε γρήγορα, αλλά η ελληνική αντίσταση ανάγκασε τον Χίτλερ να αλλάξει τα σχέδιά του. Η είδηση της νίκης της Ελλάδας πλημμύρισε τα ραδιοφωνικά κύματα και κάλυψε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων σε όλο τον κόσμο. Ένας ευγνώμων κόσμος γιόρταζε – κανείς δεν περίμενε ότι ένα τόσο μικρό κράτος θα εκτροχιάσει τις φαινομενικά ασταμάτητες δυνάμεις του Άξονα.
-Τα στρατεύματα του Χίτλερ έχασαν περισσότερες ζωές σε μια μέρα στην Κρήτη, στην Ελλάδα από όσους πέθαναν σε οποιαδήποτε μέρα στους 15 μήνες πριν από την κατάκτηση 15 άλλων χωρών. Συνολικά, ένας στους δέκα Έλληνες έδωσε τη ζωή του κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Αδόλφος Χίτλερ είπε, «Ο Έλληνας στρατιώτης, πάνω απ’ όλα, πολέμησε με το μεγαλύτερο θάρρος», και ο Ουίνστον Τσόρτσιλ είπε, «Επομένως, δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
-Η διατάραξη του πολεμικού χρονοδιαγράμματος του Χίτλερ από την Ελλάδα τον ανάγκασε να μπει στον εξουθενωτικό Ρωσικό χειμώνα όπου γνώρισε την ήττα. Ηγέτες όπως ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο Ιωσήφ Στάλιν, ο Αμερικανός Σάμνερ Γουέλς, ακόμη και ο Αρχηγός του Επιτελείου του Αδόλφου Χίτλερ, ο στρατάρχης Βίλχελμ Κάιτελ, πιστώνουν στην Ελλάδα την ήττα του Χίτλερ. Ο Κάιτελ είπε: «Οι Έλληνες καθυστέρησαν κατά δύο ή περισσότερους ζωτικούς μήνες τη γερμανική επίθεση κατά της Ρωσίας. Αν δεν είχαμε αυτή τη μεγάλη καθυστέρηση (από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 27 Απριλίου 1941), η έκβαση του πολέμου θα ήταν διαφορετική». Η Ελλάδα ήταν ο μόνος “Δαυίδ” στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που κατάφερε να προκαλέσει μια θανατηφόρα πληγή που τελικά κατέστρεψε το ναζιστικό “Γολιάθ”.
-Ο Πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ είπε: «Όταν ολόκληρος ο κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ο Ελληνικός λαός τόλμησε να αμφισβητήσει το αήττητο του Γερμανικού τέρατος, υψώνοντας εναντίον του το υπερήφανο πνεύμα της ελευθερίας», αφού οι Έλληνες έδωσαν την πρώτη τους ήττα στις φαινομενικά ανίκητες Δυνάμεις του Άξονα. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο Χίτλερ είχε προηγουμένως νικήσει τη Γαλλία και είχε κατατροπώσει τον στρατό της Μεγάλης Βρετανίας, δύο από τις μεγάλες δυνάμεις του κόσμου. Το Life Magazine και εκδόσεις σε όλο τον κόσμο έφεραν την Ελλάδα στα εξώφυλλά τους.
-Γυναίκες και γέροι «μαζικά» συγκέντρωσαν αγροτικά εργαλεία και ό,τι όπλα έβρισκαν για να επιτεθούν στους επίλεκτους αλεξιπτωτιστές του Χίτλερ που εισέβαλαν στην Κρήτη. Πάνω από τέσσερις χιλιάδες Γερμανοί στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους στην Κρήτη, αλλά και 1.000 γυναίκες της Κρήτης. Το Κρητικό στρατιωτικό προσωπικό είχε μεταβεί στην ηπειρωτική Ελλάδα για να πολεμήσει τις Δυνάμεις του Άξονα.
Μόνο ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Δαμασκηνός, μεταξύ όλων των κορυφαίων θρησκευτικών ηγετών στις κατεχόμενες χώρες αμφισβήτησε δημόσια γραπτώς τα σχέδια του Ολοκαυτώματος των κατοχικών Ναζί, σύμφωνα με το Ίδρυμα Raoul Wallenberg. Ο αρχιεπίσκοπος έδειξε μεγάλο θάρρος στην απάντησή του στην απειλή θανάτου από το εκτελεστικό απόσπασμα των Ναζί. Είπε στους Ναζί ότι οι Έλληνες κληρικοί δεν πυροβολούνται, αλλά απαγχονίζονται και ζήτησε να σεβαστούν αυτό το έθιμο. Το περιοδικό Time τον παρουσίασε στο εξώφυλλό του.
-Χωρίς την Ελλάδα ή τις τρεις μεγάλες χώρες, η άνευ προηγουμένου ισχυρή πολεμική μηχανή του Χίτλερ πιθανότατα θα είχε κερδίσει τον πόλεμο. Υπό το πρίσμα της τεράστιας ικανότητας του Χίτλερ να εφαρμόζει τις τερατώδεις πολιτικές του όπου κι αν είχε τον έλεγχο, ο κόσμος μας σήμερα θα ήταν πολύ διαφορετικός αν είχαν κερδίσει οι δυνάμεις του Άξονα. Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς τους πολλούς ανθρώπους που ήθελε ο Χίτλερ να εξοντωθούν, ανθρώπους που ήταν Εβραίοι, γκέι ή θεσμοθετημένοι και αυτούς που ήθελε να στειρωθούν, όπως αυτούς που δεν ανήκουν στη Αρία φυλή και άτομα με σωματικές ή ψυχικές διαφορές.