Η “βαριά βιομηχανία” και τα συναφή επαγγέλματα

Η “βαριά βιομηχανία” και τα συναφή επαγγέλματα

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Ωραία και καλά τα ακούμε στις ειδήσεις από τους αρμόδιους, αλλά η περίφημη επανεκκίνηση της “βαριάς μας βιομηχανίας”, δηλαδή του τουρισμού, έχει μερικές “λεπτομέρειες”, για τις οποίες δεν ακούσαμε τίποτα.

1)     Ακόμα δεν ακούσαμε τίποτα για τα περίφημα “υγειονομικά πρωτόκολλα”. Πώς να αρχίσει να προετοιμάζεται για να ανοίξει μέσα σε εννιά (9) μόνον μέρες από σήμερα μια μονάδα “συνεχούς λειτουργίας” όταν δεν έχει ιδέα για αυτά και το μόνο που ξέρει είναι ότι οι αρμόδιοι “διαβουλεύονται” και “συσκέπτονται”;

2)     Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων Γιάννης Ρέτσος λέει ότι, ναι μεν, αλλά.

Καλά τα μέτρα που θα ισχύσουν, αλλά δεν τα είδαμε ακόμα, γι’ αυτό να είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι διότι η πανδημία συνεχίζεται.

3)     Είπε ακόμα ότι δεν είναι σίγουρος, απλά ελπίζει και εύχεται και προσεύχεται να υπάρχει τουριστική κίνηση μετά τις 15 Ιουλίου.

4)     Τέλος, εύχεται και προσεύχεται να ανοίξουν “όσο γίνεται περισσότερες εποχικές επιχειρήσεις για να μη μείνει πολύς κόσμος στην ανεργία”.

Ας δούμε τι λένε μερικές από τις λεγόμενες εποχικές επιχειρήσεις, δηλαδή τα εστιατόρια και συναφή επαγγέλματα. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία τους έβγαλε χτες 21 Μαΐου το παρακάτω Δελτίο Τύπου:

«Απογοήτευση κυριαρχεί στους επαγγελματίες του Κλάδου της Εστίασης για τα μέτρα στήριξης του Κλάδου από την Κυβέρνηση. Περιμέναμε γενναία μείωση του ΦΠΑ από το 13% και 24% στο 6%. Ανακοινώθηκε μείωση του ΦΠΑ 24% στο 13% μόνο στον καφέ και τα μη αλκοολούχα ποτά και μόνο για περίοδο 5 μηνών.
Ζητούμε απ’ ευθείας επιδότηση του Κλάδου στο 5% του ετήσιου τζίρου του 2019 και μέχρι του ποσού των 10.000 ευρώ. Καμία στήριξη, αντ’ αυτού γενική αναφορά στην επιστρεπτέα προκαταβολή και της δανειοδότησης μέσω των τραπεζών.
Ζητούμε επιδότηση του 50% του μη μισθολογικού κόστους αντ’ αυτού μας έδωσαν δικαίωμα μετατροπής της σύμβασης από πλήρους σε μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση και καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών στο 100% του ονομαστικού μισθού προ κορονοϊού.
Ζητούμε την παράταση της έκπτωσης των ενοικίων κατά 40% μέχρι το τέλος του 2020 και μας έδωσαν την έκπτωση μέχρι 30 Ιουνίου.
Ζητούμε ακατάσχετο λογαριασμό για την λειτουργία των επιχειρήσεων και δεν ακούσαμε τίποτα.
Ζητούμε ρύθμιση των υποχρεώσεων προς το Δημόσιο, τα Ασφαλιστικά Ταμεία και μας έταξαν αναστολή χρεολυσίων προς τις τράπεζες.
Ζητούμε κατάργηση του 100% της προκαταβολής για τα εισοδήματα του 2019 και αντ’ αυτού πήραμε μια αόριστη υπόσχεση για «γενναία» μείωση της προκαταβολής.
Την Δευτέρα 25 Μαΐου 2020 επαναλειτουργούν τα καταστήματα εστίασης χωρίς υγειονομικά πρωτόκολλα, με αλληλοσυγκρουόμενες ανακοινώσεις μεταξύ του Υπουργείου Ανάπτυξης και του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΦΕΤ), με την «σιγουριά» που μας δίνει η απογοήτευση, ο φόβος, το άγχος για το μέλλον του Κλάδου και εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων σε αυτόν».

Πολύ βαριά μου φαίνεται η βιομηχανία του τουρισμού μας για φέτος. Η επανεκκίνηση της μου θυμίζει εκείνα τα παλιά αυτοκίνητα, γλαζοζέν, που έπαιρναν κίνηση με μανιβέλα. Γυρνούσες, γυρνούσες, γυρνούσες τη μανιβέλα μέχρι να πάρει μπρος η μηχανή. Κι όταν δεν έπαιρνε, έπρεπε να βρεθούν μερικά άτομα να σκουντήσουν. Υπήρχε κι ένα σχετικό τραγουδάκι:

Ταράμ, ταράμ, ταράμ, σταμάτησε το τραμ

ανέβηκε μια χοντρή να πάει στην Αμερική

Κι ο οδηγός που τ’ οδηγούσε με τα χέρια το σκουντούσε.