Και επί γης ειρήνη

Και επί γης ειρήνη

Γράφει (κάθε Παρασκευη) η Χριστινα Καβουρα

Χρόνια την περιμένουμε αυτή την Ειρήνη !  Ακριβοθώρητη είναι η αλήθεια, 2000 χρόνια δεν μας έκανε την μεγάλη  τιμή  να ειρηνεύσει τον κόσμο μας ! Να ζούνε οι άνθρωποι καλύτερα και με ασφάλεια !   Μεγάλα τα έργα της ειρήνης   άξια σε  όλους τους τομείς αλλά ίσως δεν είμαστε ικανοί για την ειρήνη ! Κάτι λάθος πρέπει να υπάρχει στο DNA μας !

Πλησιάζουν πάλι Χριστούγεννα !  Ένας Θεός που φέρνει την Ειρήνη, την Αγάπη, την Ελπίδα  γεννιέται  σε μια φτωχική φάτνη !  Η απόλυτη ταπείνωση ενός Θεού που κάτι μας δείχνει που μάλλον δεν θα καταλάβουμε ποτέ !

Μετά έρχονται οι «Μάγοι»  Μελχιώρ, Βαλτασάρ και Γασπάρ

Μάγοι ονομάζονταν σοφοί οι οποίοι ασχολούνταν με τις φυσικές επιστήμες, την αστρονομία (αστρολογία ονομαζόταν τότε), την ιατρική, αλλά και με θρησκευτικά ζητήματα ή με απόκρυφες γνώσεις (μαντεία, ερμηνεία φυσικών φαινομένων, ονειροκριτική), και κατείχαν θέση βασιλικών συμβούλων, ακολουθώντας ακόμη και το στρατό στις εκστρατείες.

Δεν τον γνωρίζουν, δεν είναι ο Θεός τους, αλλά το αστέρι, η σύνοδος εκείνη των αστεριών  τους  λέει πράγματα  ακατανόητα για του άλλους ανθρώπους,  τους μη ειδήμονες, αυτά που συμβαίνουν στον ουρανό είναι σχετικά με τη γη, ψάχνουν λοιπόν τον Βασιλιά που τελικά γεννήθηκε  σε μια φάτνη, αυτό δεν τους παραξενεύει, τον προσκυνούν γιατί αυτοί μέσα από την επιστήμη τους τον αναγνωρίζουν  και του προσφέρουν βασιλικά δώρα ! Χρυσό, λιβάνι και σμύρνα ! Η Σμύρνα συμβολίζει τον θάνατο, δεν το ξέρουν,   δεν ξέρουν ότι ο Βασιλιάς είναι προορισμένος για τον Σταυρό !

Ναι στολίζουμε φάτνες και Αγγέλους και έλατα  φρεσκοκομμένα και  πλαστικά,  περιστοιχιζόμαστε  από  ένα σωρό πλαστικά  λαμπερά σκουπίδια αφού μάλλον γιορτάζουμε  «πλαστικά Χριστούγεννα»  ενώ ο πόλεμος ή  μάλλον οι πόλεμοι μαίνονται,  η ανέχεια χτυπά πάλι πόρτες ενώ παλληκάρια  και από τις δυό μεριές σκοτώνονται, παλληκάρια που είχαν όλη τη ζωή μπροστά τους, που είχαν το αναφαίρετο δικαίωμα ζωής και ευτυχίας.

Κάποιοι πολεμούν για τον τόπο τους κάποιοι αρνούνται να πολεμήσουν για έναν πόλεμο που δεν τους αφορά, αυτό είναι το μόνο καλό σημάδι των καιρών μας ! Ένας νέος ορθολογισμός απαξίωσης του πολέμου.

«Μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται».   Δίνει  μεγάλη σημασία στους Ειρηνοποιούς ο Άρχων της Ειρήνης !  Μεγάλο αγαθό η ειρήνη και Μεγάλοι οι Ειρηνοποιοί αν και … σπάνιοι !

Ακόμα και οι Αγνωστικιστές κατανοούν την τεράστια αναγνώριση  των Ειρηνοποιών .

Στις εμπόλεμες περιοχές άρχισε και να χιονίζει ! Δεν είναι πια ένα εορταστικό χαρούμενο χιόνι,  συνδεδεμένο με Χριστούγεννα,  «χιόνια στο καμπαναριό»  και άλλα τέτοια,  είναι ένα κρύο, πικρό χιόνι γιατί οι άνθρωποι εκεί δεν έχουν ρεύμα, δεν έχουν θέρμανση,  δεν έχουν τα απαραίτητα, δεν ξέρω πως θα τα καταφέρουν να επιβιώσουν,   και  με όλες αυτές τις  βόμβες που  πέφτουν σταθερά  και διαλύουν το σύμπαν τους !

Μετά απ΄όλα αυτά εμείς θα στολίσουμε και πάλι σπίτια και μπαλκόνια και δρόμους, Χριστουγεννιάτικα δένδρα ανάβουν τα φώτα τους σε όλο τον κόσμο,  υπέροχη φαντασμαγορική μαγεία,  τα πάντα θα γεμίσουν με  όλη αυτή την Χριστουγεννιάτικη ματαιότητα,   υπερπαραγωγή  στολισμών αν και λόγω ενεργειακής κρίσης κάποια φώτα και φωτάκια θα σβήνουν νωρίτερα, θα λέμε ευχές μένοντας όπως πάντα στις ευχές,  που το ξέρουμε ίσως κάποια στιγμή και να εισακουσθούν !

Και επί γης ειρήνη λοιπόν !