Κρίμα… Η πρώτη ήττα, ενώ όλα έδειχναν αλλιώς…

Κρίμα, γιατι όταν προηγείσαι σταθερά με  ανοίγματα κατά  μέσο όρο 8  πόντους στα 3 πρώτα δεκάλεπτα και τον έχεις  πνίξει αμυντικά τον αντίπαλο, το τρίτο δεκάλεπτο έκλεισε με το Λαύριο να έχει 40 πόντους, και   στο τελευταία και κρίσιμο δεκάλεπτο χάνεις την αυτοσυγκέντρωση σου και δέχεσαι 26 πόντους ενώ επιθετικά δεν μπορείς  να ανέβεις, παρά τις (βεβιασμένες)  προσπάθειες,  τότε… να τη η πρώτη φετινή ήττα.

Ο Σμιθ δεν πήγε καλά, πήγε πολύ κακά, ηταν όμως και στοχευόμενος  αμυντικά,  και οι καινούργιοι ακόμη δεν  έδειξαν τι μπορούν να κάνουν…

Είναι και το άλλο:  όλα τα σουτ που πήγαιναν σίδερο (στεφάνι) του Λαυρίου μετά την αναπήδηση έπεφταν μέσα και του Ήφαιστου έξω…  Το παρατηρήσατε ή εμένα που φάνηκε;

Ωραία τα τρίποντα όταν ήταν 7 στα 10 (!) όμως μετά καθίζηση…  Ανισορροπία λέγεται αυτό.

Τα τρίποντα είναι το πιο σημαντικό προσόν μιας ομάδας και  ο Ήφαιστος , και  10 πρώτα που έμπαιναν,  τα “βαρούσε” χωρίς σχέδιο, όταν  μπλοκάριζε επιθετικά και όχι δουλεμένα. Πάντως, στο πρώτο δεκάλεπτο έδειξε ότι το έχει το “χέρι”.  Αυτό μας το διαβεβαίωσε και ο Σωτ. Μανωλόπουλος στη συνέντευξη του  πρώτου αγώνα που και πάλι δεν τα πήγε καλά σε αυτόν τον τομέα.

Η Φωτογραφία είναι από τον άγονα αυτόν  και όταν το σκορ ηταν 30 -41 υπέρ του ΗΦΑΙΣΤΟΥ και όλα φαινόταν να πηγαίνουν  πρίμα, όμως ήρθε αλλαξοκαιριά και το τελικό σκορ έγινε 66 – 61.

κ