Λήμνος

Το ΕΛΕΝΙΤ ειναι Λημνιό!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ ΛΗΜΝΙΑΣ  ΜΕΡΣΑΣ  ΒΑΡΙΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ EΛΕΝΙΤ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΣ ΛΗΜΝΙΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗ , ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΚΑΙ Η ΛΗΜΝΙΑΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΧΑΡΑ ΚΟΤΣΑΛΗ. ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΛΗΜΝΙΑΚΟ ΛΟΓΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙ ΠΟΛΛΟΙ ΛΗΜΝΙΟΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο (ΛΗΜΝΙΑΚΟΣ)  ΛΟΓΟΣ  ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ !

Ο μαγικός κόσμος του Euripides Laskaridis που αυτή την φορά, έγινε υπερπαραγωγή και μας παρέσυρε με τις εικόνες, τους ήχους, τα κουστούμια, τα φώτα, τα σκηνικά, χωρίς να προσπαθούμε να τον εξηγήσουμε.
Πολυ πρωτοποριακό θέαμα, είμαστε υπερήφανοι και για τoν Ευριπίδη και για την Χαρά Κοτσαλη, που υποστηρίζει καταπληκτικά, τον δυσκολώτερο ίσως ρόλο της παράστασης!
Για τρεις ακόμα μέρες στην Στέγη.
Μην το χάσετε!!!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ  ΚΑΙ  ΜΙΑ ΠΛΗΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΠΟ ΤΟ SITE ΤΗΣ “ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ”

Μαγικό τσίρκο ονείρων και φρικιών

Βένα Γεωργακοπούλου

Το βρίσκω φοβερή αδικία να μπορεί αυτός να γεμίζει τη σκηνή με όλα αυτά τα μαγικά, τα περίεργα, τα εξωφρενικά, τα πανέμορφα, τα ξεκαρδιστικά πλάσματα και να μην μπορεί -να μη θέλει- να τα εξηγήσει, ενώ ένα δημοσιογραφικό κείμενο, όσο έκθαμβος κι αν είναι αυτός που το γράφει, οφείλει να αναφερθεί στην παράστασή του με συνοχή και ακρίβεια.

Ζηλεύω φοβερά που έχει φτιάξει -πάνω σε όλα- μια δική του γλώσσα, που τη μιλάνε απταίστως οι ήρωές του και περνάει άνετα στην πλατεία, ενώ τα δικά μου ελληνικά θα έχουν πολύ μικρότερη δύναμη επικοινωνίας από τα δικά του «αλαμπουρνέζικα».

Τι να κάνουμε; Μια φορά στις τόσες γεννιέται στην τέχνη, ειδικά στην «ελληνική», μια ιδιαίτερη, ακατάτακτη περίπτωση που ξεχειλίζει ιδέες και εικόνες. Που τολμάει να τις εκθέσει στα άκρα, αλλά με μια πλήρως ελεγχόμενη εκθαμβωτική αισθητική. Που δεν ψάχνει εξηγήσεις και νοήματα, αλλά σε αφοπλίζει και σε κερδίζει χωρίς ούτε στιγμή να σκεφτείς «τώρα, τι να θέλει να μας πει;».

Ο απολύτως προσωπικός κόσμος του Ευριπίδη Λασκαρίδη, περφόρμερ, ηθοποιού, σκηνοθέτη, χορογράφου -πόσο κλισέ ακούγονται, πάντως, στην περίπτωσή του αυτές οι κατατάξεις- απογειώνεται αυτές τις μέρες στη Στέγη, με την τρίτη του παράσταση, το «Elenit» (μέχρι και το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου), πρώτη συνεργασία του με το Ιδρυμα Ωνάση, μια διεθνή συμπαραγωγή που θα ταξιδέψει σε αναρίθμητα σπουδαία ξένα θέατρα και φεστιβάλ. Ετσι κι αλλιώς τον έχει κατακτήσει αυτόν τον κόσμο ο δημιουργός του, μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια, από την πρώτη του ιδιόρρυθμη σόλο παράσταση «Relic», που πήγε παντού, και στη συνέχεια με τους «Τιτάνες» του, ντουέτο αυτό.

Και να που του πάει ακόμα περισσότερο η μεγάλη φόρμα. Εκεί που μπορεί και να ‘λεγες πού μπορεί να φτάσει ο Λασκαρίδης, με τις μεταμφιέσεις του, με τα γκροτέσκα παιχνίδια του, με την περίπου nonsense τέχνη του, με τους απολύτως προσωπικούς κώδικές του, αποφάσισε να τα βάλει στα ίσια με το μεγάλο θέαμα, με τις υπερπαραγωγές. Με πλάσματα, πολλά πλάσματα, επί σκηνής, με σκηνικά, μουσικές, εφέ και κάτι απαράμιλλα κοστούμια του Αγγελου Μέντη, που πρέπει να είναι ο υπ’ αριθμόν ένα συνένοχός του. Και στη μέση τον ίδιο, να «υποδύεται» με ταλέντο που ξεχειλίζει ένα ακόμα παράξενο δημιούργημα της φαντασίας του, που -έτσι για να συνεννοηθούμε- μοιάζει με νεαρή ινφάντα του Γκόγια που έχει τρομερό τσιγαρόβηχα.

Κι όλο αυτό το τσίρκο με τα ονειρικά «φρικιά» περνάει σταδιακά από τη μια παράλογη κατάσταση στην άλλη, ενώ η πλατεία ξεκαρδίζεται σαν να βρίσκεται σε λαϊκή revue. Σαν να βρίσκει ο κάθε θεατής τους δικούς του συνειρμούς, να φτιάχνει τη δική του ιστορία που χωράει μέσα μια ανεμογεννήτρια, έναν ψύκτη με πολλαπλή προσωπικότητα, κάμποσα κομμάτια «ελενίτ», δυο πανομοιότυπους άνδρες με πουκάμισο και παντελόνι, έναν δεινόσαυρο με αναρχικό σώμα, έναν dj, μια γυναίκα-νευρόσπαστο. Ολοι απίστευτα αστείοι, πανέμορφοι στην περήφανη πρωτοτυπία τους, λατρεμένοι. Τι καταλάβατε; Τίποτα; Ε, να κι ένα χειροκρότημα κι ένα sold out που διαλέγει την ελευθερία και αποθεώνει τη φαντασία.

 

Google NewsΑκολουθήστε το LimnosNea.gr - ΡάδιοΆλφα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςαπό την Λήμνο και τον κόσμο.

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Back to top button