Περιοδικό

Λήμνος και πάλι Λήμνος

Λήμνος και πάλι Λήμνος

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Έχω ένα φίλο στη Μύρινα, που ήλθε να με ρωτήσει πόσα χρήματα να πάρει μαζί του, επειδή θα πήγαινε μια οργανωμένη 10/ήμερη εκδρομή στην Αγγλία. Πρώτη φορά ταξίδευε στο εξωτερικό, μαζί με δύο άλλες φιλικές οικογένειες, και ήθελε να κάνει υπολογισμό πόσο θα του στοιχίσει πάνω – κάτω.

Του απάντησα ότι 1.500 ευρώ δεν θα του φτάσουν, και καλύτερα να καθίσει στα αβγά του και να μη πάει πουθενά. Αυτός όμως ήταν αποφασισμένος:

– Έλα μωρέ, δε θα ξοδέψουμε και πολλά. Το ξενοδοχείο έχει ημιδιατροφή, οπότε μόνο το βράδυ θα τρώμε έξω. Όλα τα άλλα, ξεναγήσεις, μουσεία, κλπ. είναι πληρωμένα.

 

Εξάλλου η ιδέα ήταν της γυναίκας του, η οποία ήθελε να κάνει και μερικά ψώνια, οπότε δεν είχε και πολλά περιθώρια επιλογής.

Έτσι λοιπόν, όταν ήλθε η μέρα της αναχώρησης, ήταν όλος χαρά και αγωνία. Σε ένα χαρτί μάλιστα είχε γράψει καμιά 50/ριά Αγγλικές λέξεις και προτάσεις, για να μπορεί να συνεννοηθεί, αν τύχαινε να χρειαστεί. Είχε στην τσέπη του περίπου 500 ευρώ.

 

Όταν μετά από 10 μέρες επέστρεψαν από την εκδρομή, είχε κάτι μούτρα κατεβασμένα, μαύρο χάλι.

– Τι έγινε, ρε συ; τον ρώτησα. Πώς περάσατε; Τι λέει η Αγγλία;

 

– Άστα, μη τα ρωτάς. Τέτοιο ραβδί δεν έχω φάει στη ζωή μου. Καλά μου είπες ότι θα πληρώσω τα μαλλιά της κεφαλής μου. Μας έγδαραν σαν αρνιά.

Κατ’ αρχάς το φαγητό στο ξενοδοχείο δεν τρωγόταν με τίποτα. Μας σέρβιραν κάτι απαίσια φαγητά σαν χόρτο, μικρές μερίδες σαν κουτσουλιά, γαρνιρισμένα με κάτι τεράστια φύλλα μαρούλι για να φαίνονται μεγάλες και χορταστικές. Ένα σου λέω μόνο, ότι πέθανα στην πείνα και λαχταρούσα πότε θα γυρίσουμε στην Ελλάδα…

Ύστερα μας πήγαν ξενάγηση σε κάτι μουσεία, να μας δείξουν τι ρούχα φορούσε η βασίλισσα τον 14ο αιώνα, αφηρημένες ζωγραφικές, και άλλα τέτοια. Ξεπατώθηκα στον ποδαρόδρομο, χώρια που δεν καταλάβαινα τίποτα.

Ο καιρός συνέχεια έβρεχε και έκανε κρύο. Από εδώ είχαμε πάρει λίγα μόνο ρούχα ελαφριά, οπότε αναγκαστήκαμε και αγοράσαμε χοντρά ρούχα και μάλλινες κάλτσες για να μη την αρπάξουμε.

 

Το πρώτο βράδυ αποφασίσαμε να βγούμε έξω. Ήμασταν και πεινασμένοι, οπότε πήραμε ένα ταξί και του είπαμε να μας πάει σε ένα καλό εστιατόριο. Πληρώσαμε 40 ευρώ στο ταξί, και μας πήγε σε ένα παραδοσιακό restaurant, με κεριά, λουλούδια, και ζωντανή μουσική. Μάλιστα τα βιολιά ήλθαν και στο τραπέζι μας και έπαιξαν πάνω απ’ το κεφάλι μας.

Οι γυναίκες παρήγγειλαν τα φαγητά, κι εμείς οι άντρες τα ποτά. Το γκαρσόνι δεν πίστευε στα αυτιά του όταν, συνηθισμένος όπως ήμουν από τη Λήμνο, παρήγγειλα 5-6 μπουκάλια καλό κρασί, χωρίς να ρωτήσω πρώτα πόσο κάνει. Στο τέλος παρήγγειλα και ουίσκι, μια και βρισκόμασταν στη χώρα που το παράγει.

Να μην τα πολυλογώ, όταν ήλθε ο λογαριασμός για έξι άτομα, έπεσε κεραυνός στο κεφάλι μου: 520 ευρώ!

 

Το χειρότερο από όλα ήταν ότι την άλλη μέρα οι γυναίκες ήθελαν να ψωνίσουν. Δε σου λέω τίποτα. Όχι μόνο εξαφανίστηκαν όλα τα λεφτά που είχα πάρει χωρίς να το καταλάβω, αλλά δανείστηκα άλλα τόσα για να μη γίνω και ρεζίλι.

Είχες δίκιο. Η εκδρομή μου βγήκε πολύ ξινή. Μαζί με τα εισιτήρια μου έφυγαν συνολικά 1.800 ευρώ.

Και να πεις ότι το ευχαριστήθηκα; Συνέχεια σκεφτόμουνα πότε θα γυρίσουμε πίσω, να συνέλθω από την κούραση, να βάλω στο στόμα μου κάτι να χορτάσω, να ζεσταθεί το κοκαλάκι μου στον ήλιο, να συνέλθω από τη μεγάλη λαχτάρα!

 

Το ίδιο βράδυ δώσαμε ραντεβού με το φίλο μου σε ταβερνάκι στη Λήμνο. Παραγγείλαμε από όλα, μεζέδες, τζατζίκια, ταραμοσαλάτες, μελιτζανοσαλάτες, Λημνιό μελίχλωρο σαγανάκι, μύδια αχνιστά, καλαμαράκια, φρέσκους σαργούς στα κάρβουνα. Ήπιαμε 3-4 μπουκάλια Λημνιό κρασί νέκταρ, ακούσαμε ευχάριστη ελληνική μουσική μπουζουκάκι με θέα τη θάλασσα, και η καρδιά του φίλου μου ήλθε στη θέση της.

 

Πληρώσαμε όλο κι όλο μόνο 65 ευρώ – η φρουτοσαλάτα και το επιδόρπιο χαλβάς Αχιλλαδέλη με κανέλα ήταν προσφορά του μαγαζιού.

Του φίλου μου του φάνηκαν όλα τόσο φτηνά, που κέρασε άλλα 3 μπουκάλια κρασί τα διπλανά τραπέζια.

 

Από τότε ο φίλος μου δεν θέλει να ακούσει για εξωτερικό, και λέει συνέχεια:

Λήμνος, και πάλι Λήμνος…

 

Κι εγώ όποτε θέλω να τον πειράξω του λέω,

Καλά, ρε σύ, από όλα τα μέρη του κόσμου, και τα πιο μακρινά, λαχταράνε και έρχονται για διακοπές και τουρισμό στο νησί μας, τη Λήμνο, για να περάσουν καλά, να ευχαριστηθούν ήλιο, θάλασσα, να φάνε νόστιμα και φτηνά. Εσύ τι το ήθελες να πας στην κρύα Αγγλία για να ξοδέψεις 1.800 ευρώ; Και να πει κανείς ότι το ευχαριστήθηκες, πάει καλά. Εσύ όμως γύρισες πίσω 5 κιλά πιο αδύνατος, σαν να είχες κάνει αυστηρή νηστεία…

Google NewsΑκολουθήστε το LimnosNea.gr - ΡάδιοΆλφα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςαπό την Λήμνο και τον κόσμο.

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Back to top button