Ο Ρωμέικος σε μια αποκαλυπτική φωτογραφία. Έχει ολοφάνερα μυστικά !

Τη φωτογραφία αυτή την είδα αρχικά  στο Κινητό  και ολοφάνερα πρόκειται για μια ιστορική φωτογραφία.  Άλλωστε τα σχόλια που ακολουθούσαν αυτό επισήμαναν…

Σήμερα που την ειδα στην μεγάλη οθόνη του υπολογιστή,  την είδα αλλιώς!

Από τη φωτογραφία μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα για το  πως ήταν τότε ο Ρωμέικος.   Η κλαδεμένη μέχρι τον κορμό δεντροστοιχία ήταν το πρώτο χαρακτηριστικό. Ηταν Κατοχη, τοτε, και οι Γερμανοι που ειχαν επιτάξει τα περισσότερα “αρχοντικέ”  τη ακτής,   ηθελαν ανοιχτό οπτικό  πεδίο,  και για θεα,  και για λογους ασφαλειας. Και σαν Γερμανοί,  που ήταν έβαλαν και τους φύτεψαν αλλά φυτά  κατά μηκος της δεντροστοιχίας,  προστατευμένα  με ξύλινα κλουβιά μέχρι να μεγαλώσουν…

Βγαίνουν και άλλα συμπέρασμα για εκείνη την Εποχή.

Ένα ψαροκάικο είναι  χωρίς μηχανή και “αγάντα κουπι”!  Τα τείχη του Κάστρο ήταν σε καλή κατάσταση.  Ο Βόντελας πάντα τα χάλια του.   Όμως αυτό που  προέχει είναι η αμμουδιά του Ρωμέικου. Σε καποιο  σημείο έχει φύκια που έβγαλαν τα κύματα,  τότε που δεν είχαν τι να γκρεμίσουν… Άλλο τοπίο ! Το επεσήμανε ο Γρηγόρης Μανινάκης σε ένα σχόλιο του στη φωτογραφία που ειδα στο κινητό.

Επίσης,  ο Ηλιας Ηλιου,  σε μια πρόσφατη ανάρτηση  απο τον Χρ. Κακαρνιά, γράφει για εκείνα τα χρόνια,  που εκαναν μπάνια στη ” χρυσή αμμουδιά του Ρωμέικου”  και εγώ απορούσα :  που τη βρήκε.

Μια απέραντη αμμουδιά ηταν ο Ρωμέικος, απλός, φτωχός σαν το ψαροκάικο,   απο τη μια μεριά και πλούσιος σε αρχιτεκτονικά δημιουργήματα  απο την άλλη. Αυτή η αντίθεση ειναι   κυρίαρχη στην φωτογραφία και στην εικόνα το Ρωμέικου, τοτε !

Τέλος απο μένα τα συμπεράσματα, πάμε στο ρεπορτάζ :  Η Φωτογραφία βγηκε σε Δημόσια Θεά απο τον Μάρκο Ψαράκη, από τον οποίο έμαθα ότι είναι κατοχική,  του 1941-44  και  ελαφρώς “πειραγμένη” προς το “έγχρωμο”, φωτεινότερο, καλύτερα  ! Η.Κ.