Οι Απαρχές της Αιμοδοσίας στη Λημνο. Ιστορικά στοιχεία, που προκαλούν δέος !
Καθώς ανακοινώθηκε η βράβευση Αιμοδοτών, με πάνω από 50 αιμοδοσίες, την 9η Μαιου στη Βουλη. που πανελλαδικά είναι 300 περιπτώσεις και στη Λήμνο 15, αναλογικά ένας μεγάλος αριθμός, είναι ευκαιρία να θυμηθούμε τις απαρχές της Αιμοδοσίας στη Λήμνο και τις πρωτόγονες αλλα ηρωικές συνθήκες που γινόταν τότε οι αιμοδοσίες, όπως τις έχει καταγράψει η Ιστορική Ερευνήτρια: Χαρούλα Ζαμπετάκη Πλιάτσκα.
Ήταν αρχές του 1950 που ξεκίνησαν οι αιμοδοσίες στη Λήμνο και κάπου το 1955 έγινε η πρώτη εθελοντική ομαδική Αιμοδοσία.
Δημοσιεύτηκε Εφημερίδα ΛΗΜΝΟΣ 25.6.2014/843
H IΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ ΣΤΗ ΛΗΜΝΟ,
(όπως αναφέρεται στο βιβλίο «Η ιστορία της Ίδρυσης του Νοσοκομείου Λήμνου»)
Το Τμήμα Αιμοδοσίας στο Νοσοκομείο Λήμνου οργανώθηκε το 1959, από τον χειρουργό ιατρό Ιουλιανό Καρακώστα. Για την οργάνωση του Τμήματος εκπαιδεύτηκε στην Αθήνα, μία Λήμνια αδελφή νοσοκόμα, στις μεταγγίσεις και στις διασταυρώσεις αίματος.
| Εφ. «ΛΗΜΝΟΣ» 25.12.1956 Ἀνακοίνωσις
Οι κ.κ. Παπαδέλλης Νικόλαος του Ευστρατίου εκ Ρεπανιδίου, Τσικάρης Παντελής εκ Βάρους και Δασκαλάκης Σταμάτης εκ Κάστρου ενεγράφησαν εις τους καταλόγους των εθελοντών αιμοδοτών προσφερθέντες να χορηγούν αίμα εις ασθενείς οσάκις παρίσταται ανάγκη και εντελώς δωρεάν. Ήδη άπαντες χορήγησαν από 200 γραμμάρια. Η πράξις των ανωτέρω αποτελεί παράδειγμα προς μίμησιν και ελπίζομεν ότι λίαν συντόμως και έτεροι Λήμνιοι θ΄ακολουθήσουν το παράδειγμά των. Ιουλιανός Καρακώστας. Χειρουργός.
|
Η Δέσποινα Σταμπουλή – Φυλλαδίτου, αδελφή Νοσοκόμος μου ανέφερε τα εξής, λίγο πριν φύγει από τη ζωή : «Προσλήφθηκα στο Μικροβιολογικό Εργαστήριο του Νοσοκομείου Λήμνου, το 1953. Ψυγεία δεν είχαμε για να συντηρήσουμε το αίμα και η αιμοληψία έπρεπε να γίνεται την ημέρα που το χρειαζόμασταν. Η διασταύρωση γινόταν από εμένα, αλλά υπεύθυνος ήταν ο διευθυντής του Μικροβιολογικού Εργαστηρίου, Νικόλαος Μιχάλαρος. Κάποτε ήρθε μία κοπέλα σε κακή κατάσταση και χρειαζόταν αίμα. Ρωτώ τον γιατρό: Ταιριάζει το δικό μου αίμα; Παίρνει δυο γυαλάκια, βάζει επάνω από μια σταγόνα το δικό της και το δικό μου αίμα και με μια σπάτουλα και ένα ορό μου απαντάει: Ταιριάζει. Η κοπέλα σώθηκε. Πρωτόγονα πράγματα.
Το 1957 ο Καρακώστας ο γιατρός (χειρουργός γιατρός στο Ν. Λήμνου) έπρεπε να αντιμετωπίσει πολλά σοβαρά περιστατικά. Πρότεινε εμένα που ήμουν η μόνη του Γυμνασίου να πάω στην Αθήνα στον Ερυθρό Σταυρό να μάθω για την Αιμοδοσία. Ετοιμάζω τα χαρτιά μου και ο Ι. Παπουτσιδάκης, τότε συμβολαιογράφος, εκπρόσωπος του Ε.Ε.Σ., με στέλνει στον Ερυθρό Σταυρό, στην Αθήνα, 3ης Σεπτεμβρίου 21 και με παραδίδει. Έμενα στον ξενώνα, το πρωί κάναμε αιμοληψίες, διασταυρώσεις κ.λ.π. και το απόγευμα δύο γιατροί μας κάνανε μαθήματα κανονικά, επιστημονικά. Εκεί ήμουνα 4 μήνες. Πληρωνόμουνα από Λήμνο, 600 δραχμές. Επέστρεψα οργανωμένη με μπουκάλια με αντισηπτικό των 400 και 250 γραμμαρίων και πολλά λάστιχα λήψεως αίματος και αντιδραστήρια για να βρίσκω τις ομάδες και το ρέζους.»
Tο Σεπτέμβριο του 1959, το Δ.Σ. του Νοσοκομείου Λήμνου, κατόπιν προτροπής του ανωτέρω ιατρού, Ιουλιανού Καρακώστα, αποφάσισε να δημιουργήσει μία μικρή Τράπεζα Αίματος, για την κάλυψη των αναγκών των Λημνίων ασθενών.
| Ἀνακοίνωσις
Τὸ Γενικὸν Νοσοκομεῖον Λήμνου ἐν τῇ προσπαθείᾳ του ὅπως δημιουργήση μίαν μικρᾶν τράπεζαν αἵματος, ἱκανὴ ν’ ἀνταποκριθῆ εἰς τᾶς ἀνάγκας τῶν Λημνίων ἀσθενῶν, ἀποφάσισε ὅπως ἐν πανηγυρικῇ συγκεντρώσει καθορισμένη συντόμως, ἐνεργήσει δὶ εἰδικοῦ συνεργείου αἱμοληψίαν ἀπὸ οἱονδήποτε οἰκειοθελῶς προσφερόμενον πρὸς τοῦτο. Παρακαλοῦνται ὅθεν πάντες οἱ ἐπιθυμοῦντες νὰ προσφέρουν αἷμα, ὅπως δηλώσουν τοῦτο εἰς τὴν Διεύθυνσιν τοῦ Νοσοκομείου μέχρι τῆς 15/10/1959 ἐγγραφόμενοι ὡς ἐθελονταὶ αἱμοδόται. Εἰς τοὺς ἀνωτέρω, μετὰ τὸ πέρας τῆς πανηγυρικῆς συγκεντρώσεως θέλουσιν ἀπονεμεθῆ καὶ σχετικὰ διπλώματα ἐθελοντῶν αἱμοδοτῶν. Ἐν Μυρίνῃ τὴ 22 /9/1959 Ὁ Διευθυντὴς τοῦ Νοσοκομείου ἅ.ἅ. Ὁ ἀναπληρωτὴς Νικόλαος Γεροντούδης. Η πρώτη αιμοληψία πραγματοποιήθηκε στις 6 Μαρτίου 1960 με μεγάλη επιτυχία, στην «Γαροφαλλίδειο αίθουσα» και απενεμήθησαν έπαινοι και διπλώματα προς τους εθελοντές αιμοδότες. |
Και συνέχισε η Δέσποινα Σταμπουλή – Φυλλαδίτου «Κάναμε μεγάλη γιορτή στο Γαροφαλλίδειο και γέμισε το θέατρο εθελοντές αιμοδότες. Ήρθε ο Διευθυντής της Αιμοδοσίας κ. Θώδας, οργανωμένος από την Αθήνα με μπουκάλια και ειδικά ψυγεία. Εκείνη την ημέρα στο Γαροφαλλίδειο έγινε μια εθελοντική αιμοδοσία με μεγάλη επιτυχία. Όλοι βοηθήσαμε. Το βράδυ που έφυγαν πήρανε μαζί τους 60 φιάλες αίμα. Τα πήγαν στην Αθήνα και τα εξέτασαν για όλες τις ασθένειες, αλλά κυρίως από αφροδισιακά νοσήματα. Σε λίγες μέρες μας έστειλαν μία κατάσταση με την ομάδα και το ρέζους του καθενός και όλα αυτά τα αποτελέσματα τα καταγράψαμε σε ένα βιβλίο. Εργάστηκα στο τμήμα της αιμοδοσίας για 20 ολόκληρα χρόνια».
6 Mαρτίου 1960. Η ημέρα της α΄εθελοντικής αιμοδοσίας
στη «Γαροφαλλίδειο Αίθουσα».
Τους αιμοδότες εμψυχώνει ο χειρουργός ιατρός Ιουλιανός Καρακώστας.
«Εις τας 6 Μαρτίου συνεπληρώθη εν έτος από της ημέρας της εθελοντικής αιμοδοσίας εν Λήμνω. Κατά το χρονικόν αυτό διάστημα εκαλύφθησαν άπασαι αι ανάγκαι εις αίμα του Νοσοκομείου Λήμνου, πολλοί δε ασθενείς οφείλουν την ζωήν των και άλλοι την θεραπείαν των εις την απρόσκοπτον λειτουργίαν του τμήματος εθελοντικής αιμοδοσίας του Νοσοκομείου.
| Κατά το διαρεύσαν έτος ενεγράφησαν 57 εθελονταί αιμοδόται. Εγένοντο 86 αιμοληψίαι ληφθείσης της ποσότητος των 23.000 γραμ. αίματος παρ΄εθελοντών.
Εγένοντο 84 μεταγγίσεις αίματος με συνολικόν ποσόν 22.400 γραμ. αίματος. Επί πλέον εγένετο παρά του Μικροβιολογικού εργασστηρίου του Νοσοκομείου ο προσδιορισμός της ομάδας αίματος εις 790 κατοίκους της Λήμνου οίτινες και εφοδιάσθησαν με ειδική κάρταν εις ην εμφαίνεται η ομάς αίματός των. Εκ του τμήματος Αιμοδοσίας Ιουλιανός Καρακώστας, Χειρουργός».
|
Στις 19.3.1961 η εφημερίδα «ΛΗΜΝΟΣ» δημοσιεύει την εξής ανακοίνωση.
Η κα Χριστίνα Κατακουζηνού – Βελισσαρίδου, Διευθύνουσα στο Νοσοκομείο Λήμνου από το 1964 έως την πρόσφατη συνταξιοδότησή της, επισημαίνει, ότι όταν διορίστηκε στο Νοσοκομείο, το τμήμα Αιμοδοσίας παρουσίαζε κάμψη :
«Ήρωες και οι αιμοδότες. Για να δώσουμε αίμα, δεν είχαμε τράπεζα αίματος, παίρναμε φρέσκο το αίμα από τον αιμοδότη, κάναμε μία συμβατότητα και το χορηγούσαμε. Υπήρχαν όμως περίοδοι που δεν είχαμε Μικροβιολόγο για να κάνει τη συμβατότητα. Υπήρχαν τρεις τέσσερις αιμοδότες στη Λήμνο, που είχαν ρέζους αρνητικό. Δύο από αυτούς τους αιμοδότες ήταν στο Θάνος (πατέρας και γιος, Γιώργος και Παναγιώτης Καμάμης). Επειδή αυτή η ομάδα μπορεί να χορηγηθεί σε όλους, όταν είχαμε τη νύχτα κάποιο μεγάλο χειρουργείο, πήγαινε ο Ηρακλής Κωνσταντόπουλος (κλητήρας στο Νοσοκομείο) με τα πόδια στο Θάνος να βρει τους αιμοδότες να τους φέρει και οι οποίοι ερχόταν προθυμότατοι. Αυτοθυσία αυτοί οι άνθρωποι. Θαυμαστοί αιμοδότες. Έτυχε κάποια χρονιά να έχει χιόνια. Παρόλ’ αυτά ο Ηρακλής, με ένα ραβδί και το χιόνι πάνω από το μπόϊ του, πήγε μέχρι το Θάνος να φέρει τον αιμοδότη. Τέσσερις ώρες έκανε να ανέβει το Σταυρί και να φτάσει στο χωριό, που τώρα θέλουμε ένα τέταρτο της ώρας για να διανύσουμε την απόσταση.
….Με τέτοιες συνθήκες δουλεύαμε. Με πέντε βελόνες. Να βράζουν τις πέντε βελόνες, για να τις ξαναχρησιμοποιήσουν….»
************
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ 16.7.2014/
Εφημερίδα «ΛΗΜΝΟΣ» 3 Απριλίου 1955 Η ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ
Η Εβδομάς που αρχίζει αύριο θα είναι αφιερωμένη στην εθελοντική αιμοδοσία. Κατ’ αυτήν θα γίνουν δημοσιεύσεις εις τας εφημερίδας, ομιλίαι από ραδιοφώνου και διαλέξεις ειδικών. Διά να τονισθή δε έτι περισσότερον η σημασία της εθελοντικής αιμοδοσίας, η Α. Μ. η Βασίλισσα θα ομιλήση επί του θέματος τούτου.
Η αιμοδοσία έχει γίνει πλέον συνείδησις όλων των πολιτισμένων λαών και ο κάθε άνθρωπος αισθάνεται σήμερον ως υποχρέωσιν προς τους συνανθρώπους του την χορήγησιν μικρών ποσοτήτων αίματος κατά διαστήματα.
Δεν έχουν παρέλθει 50 περίπου έτη ότε ασθενείς απέθνησκον εξ αιμορραγίας, διότι ακόμη οι επιστήμονες δεν είχον ερευνήσει το ζήτημα της αιμοδοσίας. Αφ’ ότου όμως από διαφόρους ερεύνας απεκαλύφθη ότι το αίμα των ανθρώπων είναι δυνατόν να μεταγγισθή εφ’ όσον τηρηθούν ορισμένοι κανόνες ασηψίας, έπαυσαν οι εξ αιμορραγίας θάνατοι εκ ποικίλων άλλων νόσων του αίματος χαρακτηριζομένων ως αναιμιών.
Έκτοτε ησχολήθησαν πολλοί ερευνηταί με τας μεταγγίσεις. Εύρον ότι όλοι οι άνθρωποι δεν ανήκουν εις τον αυτόν τύπον αίματος και ότι η μετάγγισις αίματος ενός τύπου εις τον άλλον επέφερε βαρείας βλάβας ή και τον θάνατον. Διήρεσαν λοιπόν τους ανθρώπους εις 4 τύπους. Τον τύπον ΑΒ, τον τύπον Α, τον τύπον Β και τον τύπον Ο.
Η Γνώσις των τύπων τούτων είναι απαραίτητος διά την αιμοδοσίαν και δι’ αυτό εις τα πολιτισμένα κράτη ιδρύθησαν σύλλογοι αιμοδοτών, υπηρεσίαι αιμοδοσίας και τελευταία αι Τράπεζαι αίματος.
Θα έπρεπε ενταύθα να τονισθή ιδιαιτέρως ότι η χορήγησις αίματος όχι μόνον δεν βλάπτει τον οργανισμόν του δότου, αλλ’ αντιθέτως παρακινεί τα αιμοποιητικά όργανα εις παραγωγήν νέου αίματος πλουσιωτέρου εις συστατικά.
Από όλας τας μέχρι τούδε παρατηρήσεις προκύπτει ότι εις υγιής οργανισμός δύναται να χορηγή ανά τρίμηνον 300 γρ. αίματος άνευ ουδεμίας βλάβης.
Δυστυχώς η έλλειψις εθελοντικής προσφοράς αίματος έγινε αφορμή εις το να δημιουργηθούν επαγγελματίαι οίτινες αμοίβονται διά το αίμα που δίδουν.
Αλλά ανάγκην αίματος έχουν και οι πτωχοί οίτινες δεν δύνανται να πληρώσουν, δεν θα έπρεπε αυτοί να αποθάνουν επειδή δεν δύνανται να πληρώσουν τον επαγγελματία αιμοδότη.
Αυτός είναι ο λόγος διά τον οποίον χρειάζεται ο εθελοντής.
Με την ευκαιρία της εβδομάδος της αιμοδοσίας, ας γίνει και εν Λήμνω μία κίνησις διά την εγγραφήν εθελοντών αιμοδοτών.
Μη λησμονεί κανείς ότι πολλοί συνάνθρωποί μας έχουν ανάγκη έστω και ολίγων γραμμαρίων αίματος. Εις μίαν νήσον ως η Λήμνος με πληθυσμόν 30000 κατοίκων δεν θα έπρεπε να αποθνήσκουν άνθρωποι εξ ελλείψεως αίματος.
Εις το Ν/μείον λειτουργεί τμήμα αιμοδοσίας όπου δύνανται οι επιθυμούντες να δηλώσουν και να εγγραφώσι εις τον Πίνακα των εθελοντών αιμοδοτών.
Να είναι βέβαιοι ότι το λίγο αίμα το οποίο θα κληθούν να χορηγήσουν ποτέ, θα σώση μία κινδυνεύουσα ζωή.
Ας μη υστερήση η Λήμνος εις την μεγάλη αυτή προσπάθεια του Ε.Ε.Σ.
Ι. Καρακώστας Χειρουργός
2 Δεκεμβρίου 1956 16.7.2014/846
Η ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ
Το Νοσοκομείον ύστερα από την πλήρη επάνδρωσή του εις επιστημονικόν προσωπικόν, δεν αντιμετωπίζει πλέον παρά μόνον την έλλειψιν μέσων διά την θεραπείαν βαρέως πασχόντων ασθενών.
Και εάν η έλλειψις των τεχνικών αυτών μέσων δύναται δι’ υπερανθρώπων προσπαθειών των ιατρών ν’ αντιμετωπισθή, υπάρχει εν ανυπέρβλητον εμπόδιον εις το οποίον προσκρούει κάθε προσπάθεια και τούτο είναι η παντελής έλλειψις αίματος.
Παντού εις όλον τον κόσμον και εις τους πλέον καθυστερημένους Λαούς έχει γίνει συνείδησις ότι είναι υποχρέωσις, είναι καθήκον ιερόν οιουδήποτε δυναμένου να χορηγήση αίμα, να το χορηγή διά την σωτηρίαν των συνανθρώπων του.
Τόσον πολύ έχει προοδεύση αλλού το θέμα της αιμοδοσίας ώστε σε πολλάς χώρας έχουν κατασκευσθή αποθήκαι ολόκληροι προς εναποθήκευσιν του αίματος που εθελοντικώς δίδουν οι ευεργέται αυτοί των συνανθρώπων των.
Και εδώ εις την Ελλάδα η αιμοδοσία έχει προοδεύσει και σήμερα εις όλας σχεδόν τας πόλεις υπάρχουν τράπεζαι αίματος και εθελονταί αιμοδόται.
Προ έτους περίπου εις την εφημερίδα «ΛΗΜΝΟΣ» είχα δημοσιεύσει μίαν έκκλησιν προς τους Λημνίους διά την επέκτασιν και εδώ της εθελοντικής αιμοδοσίας.
Προ εβδομάδος απεβίωσεν εις το Νοσοκομείον ασθενής όστις θα εσώζετο εάν υπήρχον αιμοδόται και εχορήγουν αίμα.
Σήμερον η χειρουργική κλινική του Νοσοκομείου έχει ανάγκην 2,5 κιλών αίματος, διά να σώση τρεις ασθενείς.
Κατόπιν αυτών απευθύνω νέαν έκκλησιν προς τους Λημνίους ουδείς κίνδυνος υπάρχει διά τον χορηγούντα αίμα.
Όσοι επιθυμούν να εγγραφούν ως εθελονταί αιμοδόται να προσέλθουν εις το Νοσοκομείον οιαδήποτε ώραν και ημέραν διά να γίνη προσδιορισμός της ομάδος εις ην ανήκουν, αναλαμβάνοντες ούτω την υποχρέωσιν να δίδουν αίμα εις ένα κινδυνεύοντα ασθενή όταν χρειασθή και τούτο εάν είναι πολλοί οι αιμοδόται, θα συμβή 2-3 φοράς το χρόνο.
Σκεφθήτε ότι μία σταγόνα αίματος δίδει την ζωή σε ένα ετοιμοθάνατο και είναι τίτλος τιμής η εθελοντική αιμοδοσία.
Ιουλ. Καρακώστας Χειρουργός
28 Φεβρουαρίου 1960 16.7.2014/846
Ανακοίνωσις
Την προσεχή Κυριακήν εν τη Αιθούση του Γαροφαλιδείου Κληροδοτήματος και ώραν 10ην π.μ. θέλει λάβει χώραν τελετή κατά την οποίαν μετά σύντομον κατατοπιστικήν ομιλίαν, θα γίνη αιμοληψία από 25 συμπολίτας μας αιμοδότας παρ’ ειδικού Συνεργείου αφιχθησομένου προς τούτο εξ Αθηνών και απονομή παρά του Προέδρου του κλιμακίου Ε.Ε.Σ. Λήμνου Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου κ. Θεολόγου Πασχαλίδου, επαίνων και εμβλημάτων εθελοντού αιμοδότου.
Κατά την τελετήν παρακαλούνται όπως παραστώσιν άπαντες οι βουλόμενοι.
Νοσοκομείον Λήμνου.
13 Μαρτίου 1960 16.7.2014/846
«Η ΑΙΜΟΛΗΨΙΑ ΑΝΑΓΚΗ»
Την παρελθούσαν Κυριακήν και περί ώραν 10 π.μ. το τμήμα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Λήμνου ωργάνωσε μίαν ωραίαν τελετήν εις το Γαροφαλίδειον, ομαδικής αιμοληψίας και απονομής επαίνων και διπλωμάτων εις τους εθελοντάς αιμοδότας. Προς την συγκέντρωσιν ωμίλησεν ο Χειρουργός του Νοσοκομείου μας κ. Ιουλιανός Καρακώστας όστις εξήγησε, τι χρησιμότητα προσφέρει το κατάλληλο αίμα εις τους κινδυνεύοντας συνανθρώπους μας και εξέθεσε ωρισμένα παραδείγματα γνωστά εις την κοινωνίαν μας που διεσώθησαν από την προσφοράν αίματος από τους αιμοδότας. Εάν λέγει δεν εγένοντο αι μεταγγίσεις αύται του αίματος, δεν θα ευρίσκοντο μεταξύ μας οι θεραπευθέντες. Ακόμη έδωσε την εξήγησιν ότι η αιμοληψία 200-500 γραμμαρίων αίματος από άτομα ηλικίας 20 μέχρι 50 ετών, δεν επιφέρει ουδεμίαν ζημίαν διότι η αναπλήρωσις της μικράς αυτής ποσότητος αίματος ενεργείται τάχιστα από τον ίδιον τον οργανισμό. Ανέφερε ότι υπάρχουν αιμοδόται που έδωσαν κατ’ επανάληψιν αρκετάς ποσότητας και προσέθεσεν ότι πρέπει να γίνη πλέον συστηματική η καθιέρωσις της αιμοληψίας, ώστε εν ανάγκη και εν δεδομένη στιγμή να χρησιμοποιηθή το κατάλληλο αίμα διά την σωτηρίαν των εχόντων ανάγκη ασθενών τραυματιών κ.λ.π. Κατόπιν μίλησε ο αποσταλείς εκ του Ελλ. Ερυθρού Σταυρού εξ Αθηνών ειδικός επί της αιμοληψίας ιατρός κ. Δόβας όστις προσέθεσεν ότι ο Ελλ. Ερυθρός Σταυρός μεριμνά διά την επέκτασιν της αιμοληψίας εις όλην την Ελλάδα με σκοπό να καταστή συνείδησις μεταξύ της Κοινωνίας όπως τα μέλη ταύτης διά της αιμοδοσίας έρχονται επίκουρα της ιάσεως των ασθενών, οι οποίοι έχουν απόλυτον ανάγκην νέου αίματος. Προσέθεσε ακόμη ότι η αιμοδοσία όχι μόνον δεν προκαλεί ζημίαν αλλά όπως και τώρα ακόμη κάθε άνοιξιν και φθινόπωρο πολλοί πέρνουν αίμα, πράγμα που αποδεικνύει ότι είνε και ωφέλιμος η τοιαύτη ενέργεια προκαλούσα την ανανέωσιν του αίματος.
Εν τω μεταξύ και πριν αρχίσει η αιμοληψία ανεγνώσθησαν τα ονόματα των τιμηθέντων διά διπλώματος του Ελλ. Ερθρού Σταυρού αιμοδοτών, εδόθησαν δε εις αυτούς και ειδικά σήματα και ήρξατο η ενέργεια της σχετικής εργασίας.
Περί την 1 μ.μ ενεργήθη αιμοληψία από τους κάτωθι συμπολίτας μας:
Δημήτριος Αναγνωστέλλης, Παναγιώτης Βαλάκος, Δημοσθένης Γεωργαντής, Ελπίς Γιαννακοπούλου, Ευάγγελος Δεληγιάννης, Ευτέρπη Δεληγιάννη, Παντελής Δεληγιάννης, Κωνστ. Δόλλαρης, Τάκης Δημητρίου, Νίνα Δαμαλά, Σταμάτιος Δασκαλάκης, Πέτρος Ζέρφος, Σωτηρία Κολόζου, Δέσποινα Κοτζαμάνογλου, Κων. Κουμάνιας, Χαρ. Κατσικογιάννης, Κων. Καπετάνιος, Αντώνιος Λαντούρης, Γεώργιος Λαλός, Φωτεινή Λαλού, Κων. Λάζος, Μόσχος Μόκαλης, Ελευθέριος Μακατσέλος, Γραμματική Μελάτου, Γεώργιος Μαρινάκης, Ευθαλία Νούλα, Φιλίτσα Παπαδοπούλου, Ερρίκος Ρίζογλου, Γεώργιος Σιδηρέλλης, Τριανταφυλλιά Σαμαϊλίδου, Αντώνιος Τσίτος, Παντελής Τσικάρης, Κων. Χατζηρόδος, Νικόλαος Ψευτάκης.
Συνελέχθη δε περί τα 10 κιλά και 300 γρ. αίματος.
Η απαρχή αύτη υπήρξε ασφαλώς ωφέλιμος διότι οι παρασταθέντες κατά την τελετή απεκόμισαν την γνώμη ότι η τοιαύτη χορηγία αίματος είνε ευχερής και αζημία διά τους αιμοδότας, ενώ διά παρεχομένου αίματος διασώζεται ασφαλώς η ζωή κινδυνευόντων ασθενών.
Εφημερίδα «ΝΕΑ ΛΗΜΝΟΣ» 12 Μαρτίου 1960 ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ 16.7.2014/846
ΕΞΑΙΡΕΤΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΛΤΡΟΥΪΣΜΟΥ
Την παρελθούσαν Κυριακήν εις την αίθουσαν του Γαροφαλιδείου κληροδοτήματος, συνετελέσθη μία πράξις ενδεικτική της καλής πάστας του Λημνίου, χριστιανικής αρετής και αλτρουϊσμού, της συντελεσθείσης εργασίας αιμοδοσίας πολιτών μας, ανδρών και γυναικών. Η τοιαύτη πράξις συνετελέσθη τη προτάσει του Χειρουργού μας ιατρού κ. Καρακώστα προς τον Ελληνικόν Ερυθρόν Σταυρόν όστις απέστειλε ειδικόν προς τούτο ιατρόν, ίνα προβή εις την εθελοντικώς προσφερομένην αιμοδοσίαν. Κατά την συγκέντρωσιν, την επιτυχή ταύτην έμπνευσιν της δημοσίας συγκεντρώσεως, ωμίλησαν οι : κ. Καρακώστας εξηγήσας κατά τρόπο σαφή τα περί αιμοδοσίας γενικά διδόμενα και συμπεράσματα, καθώς και ο ιατρός του Ερυθρού Σταυρού, ακολούθως δε εγένετο η απονομή ενσήμων προς τους παλαιούς αιμοδότας και αμέσως ήρχισε η προσέλευσις των αιμοδοτών.
Εκεί έγινε το αιώνιο Ελληνικό θαύμα, η αυθόρμητος προσέλευσις σχεδόν πάντων των παρευρισκομένων, εκτός ελαχίστων οίτινες όχι από φόβο μη χάσουν αίμα, αλλά μήπως δεν θάναι κατάλληλο το αίμα τους για έναν άρρωστο άνθρωπο.
Περάσαμε συγκινητικές στιγμές, βλέποντας νέους και γέρους να προσέρχωνται αυθόρμητοι για να προσφέρουν το αίμα τους για τη σωτηρία κάποιου αγνώστου τους που θα βρεθή σε κίνδυνο και μέσα σ’ όλους αυτούς τον παλαίμαχο εν όπλοις συνάδελφο Παντελή Τσικάρη, με τη μπαστούνα του. Επισήμως βεβαιούμεν ότι θαυμάσαμε την προσφορά του αυτή, και ζηλέψαμε με την αγαθή έννοια, τη γενομένη σ’ αυτόν καθώς και τους άλλους τιμή της απονομής των ενσήμων του Αιμοδότου.
Παρά του Αρχιμανδρίτου κ. Θεολ. Πασχαλίδου, απενεμήθησαν ένσημα αιμοδοτών εις τους κατωτέρω, οίτινες έδωσαν δις τουλάχιστον αίμα: Αναγνωστέλλην Δημήτριον, Γιαννάκην Δημήτριον, Δασκαλάκην Σταμάτιον, Δελληγιάννην Ευάγγελον, Ζέρφον Πέτρον, Κατσικογιάννην Χαράλαμπον, Κοτζαμάνογλου Δέσποιναν, Λαλόν Γεώργιον, Μελάτον Φώτιον, Τσικάρην Παντελήν.
Παρ’ όλο ότι ο χώρος της εφημερίδος μας δεν μας επιτρέπει να επεκταθώμεν δεν δυνάμεθα να μην δημοσιεύσωμεν τα ονόματα των 36 οίτινες έδωσαν αίμα κατά την ημέραν εκείνην, άνδρες και γυναίκες ως κατωτέρω:
Αναγνωστέλλης Δημήτριος, Βαλάκος Παναγιώτης, Γεωργαντής Δημοσθένης, Γιαννακοπούλου Ελπίς, Δεληγιάννης Ευάγγελος, Δεληγιάννη Ευτέρπη, Δεληγιάννης Παντελής, Δόλλαρης Κωνσταντίνος, Δημητρίου Τάκης, Δαμαλά Νίνα, Δασκαλάκης Σταμάτιος, Ζέρφος Πέτρος, Κολόζου Σωτηρία, Κολόζου Στέλλα, Κοτζαμάνογλου Δέσποινα, Κουμάνιας Κωνσταντίνος, Λαντούρης Αντώνιος, Λαλός Γεώργιος, Λαλού Φωτεινή, Λάζος Κωνσταντίνος, Μόκαλης Μόσχος, Μοκατσέλος Ελευθέριος, Μελάτου Γραμματική, Μαρινάκης Γεώργιος, Νούλα Ευθαλία, Παπαδοπούλου Φυλίτσα, Ρίζογλου Ερρίκος, Σιδηρέλλης Γεώργιος, Σαμαϊλίδου Τριανταφυλλιά, Τσίτος Αντώνιος, Τσικάρης Παντελής, Χατζηαντωνάκης Κωνσταντίνος, Χατζηρόδος Χρήστος, Ψευτάκης Νικόλαος.
Επίσης μνημονεύομεν τους 2 παλαιούς εθελοντάς αιμοδότας Μελάτον Φώτιον και Κουτρούλη Γαρουφαλλιάν.
Και τέλος οι κατωτέρω εχορήγησαν εθελοντικώς αίμα εις τον ευρεθέντα εν κινδύνω και ατυχώς υποκύψαντα βραδύτερον γέροντα Γιαννάκον Γεωργαντήν:
Γεωργαντής Γεώργιος, Γεωργαντής Φώτιος, Γιαννάκης Δημήτριος, Δασκαλάκης Σταμάτιος, Δόλλαρης Ιωάννης, Καρανικόλαας Αγοραστός, Καρανικόλας Βασίλειος, Τζανή Βασιλική.
Κλείνοντες την περιγραφήν μας ταύτην, θεωρούμεν υποχρέωσίν μας να εξάρωμεν την προσπάθειαν ταύτην, ήτις από πάσης πλευράς παρέχει δείγματα το μεν φιλαλληλίας προς τους συνανθρώπους μας, φανερώνει δε την έμφυτη αγάπην προς τον πλησίον του καλοκάγαθου και φιλόπονου Λημνίου συνάμα δε ότι αν βρεθή ο κατάλληλος άνθρωπος για να κινήση μια κάποια προσπάθεια, για εδώ στη Λήμνο μας, είμαστε βέβαιοι ότι ουδέποτε θα αστοχήση, έστω και αν βραδύνη.
LimnosNea.gr Πρόσφατη Αιμοδοσια με νέα άτομα να προσέρχονται να δώσουν αίμα σε συνθήκες που έκαναν Άλματα από την εποχή που περιγράφονται στο Άρθρο
Ακολουθήστε το