Που βρίσκεται η Υψιπύλη;

Που βρίσκεται η Υψιπύλη;

Γραφει η Βαρβάρα Βαγιάκου Βλαχοπούλου

Καθώς μπήκαμε στο τριήμερο της Πρωτομαγιάς η γιαγιά Βαρβάρα πλέκει το στεφάνι της.

Από τα όνειρα που ανάθρεψα

το πιο πονετικό μου είναι

να μη γερνάω μόνη.

Γ´ αυτό το όνειρο πονέσανε και πονούμε όλοι οι προχωρημένης ηλικίας αγαπημένη μου Κική Δημουλά.

Πίστεψέ μας δεν πρωτοπορείς.

Τα φέρνω από δω…τα ζυγίζω από κει…και πάντα σκουντουφλώ στο κλεμμένο ερώτημα …

Που βρίσκεται η Υψιπύλη;

Στήνω αυτί ν´ακούσω το βουητό της μέρας σαν τον κουφό του Λειβαδίτη που κλαίει …κι ακούω μια αρμάδα σχολαρούδια να ρωτούν τον Αθανή που κουβαλά με το κάρο του δεμάτια κλιματσίδες κι ένα κάδο νερό της Πεντάδας στον κάμπο με τις αμυγδαλιές.

«Μήπως γνωρίζεται κύριε που κρύβεται η Υψιπύλη»; ρωτά η δασκάλα που τα συνοδεύει.

«Τ,κατσίκαμ´ ψάχνετε; Που τ´ξερτε μαθέ ισείς τ,Ψιπύλη μ; Δικεί πάγω να τ´ποτίσω και πήρα και κάνα δυο δεμάτια κλιματσίδες για τα παιδέλια να φτιάξνε στεφάνια για τ´Πρωτομαγιά. Να δικεί πις το Μύλο τν´ έχω δεμέν´ σ´ ένα καλβούδ. Βασίλσα τν´ έχω γι αυτό τ´φωνάζω Ψιπύλ´»

Τα παιδιά ακολούθησαν. Γνώριζαν τι έπρεπε να κάνουν. Δυο χρόνια το δούλευαν το πρόγραμμα αυτό.

Γκρέμισαν τοίχους, φράχτες, τσιμέντα και βρέθηκαν στο μονοπάτι του καροτσιέρη, γλυκού μου Αθανή με την τραγουδιστή φωνή.

……………………………………………………………………………………

Μέσα από τα ερείπια φούντωσαν ξανά οι αμυγδαλιές. Ξεθάφτηκε ο κάμπος. Ανάμεσα στους τράφους έτρεχε το ανθοστόλιστο κεφάλι της πριγκίπισσας Πρωτομαγιάς. Τι όμορφη που ήταν!

Τα παιδιά πέταξαν τα σακίδιά τους κι άρχισαν να ζούν το παραμύθι της γιαγιάς τους.

Άπλωσαν τις κουρελούδες στων δένδρων τις σκιές, άνοιξαν τα συφερτάσια με τα κεφτεδάκια και τα ντολμαδάκια της γιαγιάς, δοκίμασαν τη γεύση του τσάγαλου, τραμπαλίστηκαν στις αυτοσχέδιες σκοινένιες κούνιες, ήπιαν το αθάνατο κρασί της νταμιτζάνας και το νερό του παγουριού απ´την Πεντάδα…χορέψανε στους ήχους των 45 στροφών του φωνόγραφου, μάθανε τι είναι κλιματσίδα και γύρω της έπλεξαν αμάραντα στεφάνια με ένα στάχυ καλοσημαδιάς στο κέντρο.

«Τ ´μέρα τ´Αη Γιαννιού θα το ρίξτε τσ´φωτιές τ´ κακανού που θα στήστε τσ´ αλάνες. Θα πδάτε και θα φωνάζτε ..να καγούν γοι ψύλλ´ κι οι κοριοί».

΅Τι είναι αυτά κύριε Αθανή;»

«Ρωτήστε τ´δασκάλα σας αυτή ξέρ τσ´ παραδόσεις του τόπου μας» είπε ο καροτσιέρης και πήδηξε στην καρότσα του.Έπιασε τα γκέμια, το άλογο χλιμίντρισε, υπάκουσε, κάλπασε…

Στον καλπασμό της ιστορίας τα παιδιά μέσα από την παράδοση βρήκαν τη βασίλισσα που έψαχναν την Υψιπύλη, όμως όλα ήταν ερωτευμένα με την Πριγκίπισσα Πρωτομαγιά. Νιάτα βλέπεις!

Έκοψαν ένα κλωνάρι αλυγαριάς για να την θυμούνται και πήραν την κατηφόρα.

Ο γραμμόφωνος συνέχιζε να παίζει.

🎶🎶🎶Πρωτομαγιά τα λούλουδα γιορτάζουν🎶 και τα πουλιά τα ταίρια τους φωνάζουν…τραγουδούν το Μάη Μάη γύρω στα κλαδιά…τραγουδούν το Μάη Μάη στην αλυγαριά…

Ερωτευμένα με την Πριγκίπισσα Πρωτομαγιά τα παιδιά αύριο θα έγραφαν την ωραιότερη έκθεση.

Ναι η μάθηση είναι έρωτας.

Καλή Πρωτομαγιά