Προσπαθώντας να τα βρούμε με τον … Αύγουστο!

Προσπαθώντας να τα βρούμε με τον ….. Αύγουστο !

Γραφει η Χριστίνα Κάβουρα

Υπέροχος μήνας ο Αύγουστος ! Υπέροχα τα φεγγάρια του Αυγούστου, θάλασσες ήμερες, μέρες  ζεστές γεμάτες εκπλήξεις αφού γυρίζουν οι ταξιδευτές ή τουλάχιστον γύριζαν , πολλοί οι μετανάστες από το νησί σε όλο τον κόσμο, ακόμα λόγω των απαγορεύσεων δεν μπορούν να γυρίσουν όλοι.

Αύγουστος, μήνας  των μεγάλων πανηγυριών της Παναγιάς !

Υπέροχος ο Αύγουστος της ….. μνήμης όπου όλα ήταν διαφορετικά, χωρίς απαγορεύσεις, χωρίς πρόστιμα, χωρίς μάσκες, χωρίς τεστ και εμβόλια, χωρίς άγχος θανάτου.

Πέρυσι πιστεύαμε ότι  φέτος θα ήταν όλα καλύτερα, θα αναβίωναν τα πανηγύρια, οι χοροί που τόσο μας έλειψαν,  οι μέρες  με εκείνη την παλιά λάμψη,  δρώμενα χαρούμενα και ανέμελα !  Ίσως περισσότερο να μας λείπει  η ανεμελιά που χαρακτήριζε παλιά τη ζωή μας.

Τελικά δεν ξέρω τι συμβαίνει λες και όλος ο κόσμος έχει αλλάξει, λες και ζούμε σε ένα περίεργο θεατρικό δράμα  που δεν τελειώνει ! Που ο καθένας μας έχει έναν ρόλο μόνο που ξεχάσαμε όλοι τα λόγια, μόνο που ο σκηνοθέτης είναι απρόβλεπτος !

Η μάσκα έγινε απαραίτητο στοιχείο της ….. εξάρτησής μας, δεν ξέρω πάντα τι απαγορεύεται και τι επιτρέπεται, πόσα άτομα μπορούν να καθίσουν σε ένα τραπέζι,  που βαδίζουμε, δεν γνωρίζω πια σε φάση αυτής της κατάρας είμαστε, αν θα κοκκινίσουμε αν θα …. πρασινίσουμε,  αν και πότε θα βρούμε την παλιά μας ζωή όπως την ξέραμε!

Και η παροιμία ενός κακού μύρια έπονται  επαληθεύτηκε  και  βγήκε πάλι σωστή !

Καύσωνας διαρκείας, φωτιές, πυρκαγιές,  συνάνθρωποί μας που έχασαν τα σπίτια τους, που βρέθηκαν από την μια στιγμή στην άλλη στο δρόμο! Και η ζωή συνεχίζεται, εκεί στην άκρη του δικού μας χρόνου,  ζητώντας το καλύτερο ή και το ανέφικτο.

Μάλλον βαδίζουμε σε μία απρόβλεπτη πορεία που κράτησε πολύ, που προοιωνίζει αλλαγές , πόσο είμαστε όμως έτοιμοι για αλλαγές ?

Η κυρία προχθές στο διπλανό τραπέζι ήθελε να χορέψει !  Δεν κρατιόταν! Πολλές φορές η μουσική όταν μιλά στην ψυχή μας της δίνει άλλες ωθήσεις, ο χορός είναι κάποιες φορές λυτρωτικός, θέλεις πολύ να σηκωθείς να χορέψεις, ειδικά όταν ….. απαγορεύεται !

Βιώνοντας  λοιπόν αυτή την ερημιά και την δυστυχία αυτού του Αυγούστου θυμάμαι ! Η μνήμη έρχεται σε βοήθεια ανακαλώντας πανηγυριώτικες βραδιές,  εκεί στις παρυφές εκείνου του περασμένου πια Αυγούστου, κάτω από πλατάνια θεόρατα, σε ροδέλες  ή σε  απλά πλακόστρωτα, όπου οι νύχτες ήταν  μοναδικές, όπου το μελτέμι  μας μιλούσε, μας θύμιζε  και μας σιγοψιθύριζε  πράγματα που είχαμε  ξεχάσει ή που θέλαμε να ξεχάσουμε, όπου ο χορός ήταν κάθαρση ψυχής.

Οι χορευτές σηκώθηκαν σύσσωμοι  να χορέψουν,  να αφήσουν μέσα στα βήματα του χορού και στη μουσική κάθε πικρό θαλασσόχορτο κάθε αγκάθι του χρόνου, κάθε απώλεια που βίωσε η ψυχή τους.  Η κοπέλα που  χόρεψε το πάτημα με τόσο μεράκι, τόσο κέφι, τόσο όμορφα, τόσο έντονα,  ξυπόλητη πάνω στην προχειροφτιαγμένη πίστα που ο χορός της μιλά ακόμη στην ψυχή μου!

Αυτά τα αθάνατα Λημνιά τραγούδια, τα δικά μας, τα αγαπημένα, μας γυρίζουν  πίσω, σε κάποιες μέρες που πραγματικά μας χαρίστηκαν. «Μα τον Αη Γιώργη Αράπη, βάσανα πόχει η αγάπη» έλεγε ο Τραγουδιστής θυμίζοντας παλιές αγάπες ερημωμένες από καιρούς δύσκολους, μα πάντα ζωντανές πάντα σε μια άκρη του νου.

Στις τραγωδίες είναι αναμενόμενη η κάθαρση ! Και ο πλανήτης πέρασε και περνά μια τραγωδία, που όσο να μην την πιστεύουν κάποιοι, οι αριθμοί των ανθρώπων που έφυγαν είναι αδιάψευστοι.

Μέσα από όλες αυτές τις αντιξοότητες αυτού του Αυγούστου ας περιμένουμε  την κάθαρση! Ας ελπίσουμε σε φεγγάρια μοναδικά και τεράστια, σε μέρες που θα γίνουν καλύτερες  και  χαρούμενες, σε καιρούς  ευνοϊκούς και γαλήνιους !