Στα σβέλτα και στα μουλωχτά υπο ψήφισή το Περιβαλλοντικό Νομοσχέδιο
Στη Φωτογραφία μια σημαντική περιοχή, σημερινή NATURA, της Λημνου, όπως φαίνεται σε Χάρτη του 1784 !!! Ενα τοπίο που άντεξε 235 χρόνια …
ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΟ ΨΗΦΙΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Υποβάλλεται σήμερα 4/5/2020 στη Βουλή προς ψήφιση το Νέο Περιβαλλοντικό Νομοσχέδιο.
Ως «ΑΝΕΜΟΕΣΣΑ», Όμιλος Προστασίας Περιβάλλοντος και Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς της Λήμνου, έχουμε παρακολουθήσει το προηγούμενο χρονικό διάστημα, τόσο την αρθρογραφία και τις τοποθετήσεις φορέων που αναπτύχθηκε σχετικά με το Νομοσχέδιο αυτό, όσο και κυρίως, τις παρεμβάσεις Περιβαλλοντικών Οργανώσεων, Πανεπιστημιακών και μελών των Δ.Σ των (δημοσίων) Φορέων Διαχείρισης Προστατευμένων Περιοχών.
Μάλιστα το Σάββατο 2/5/2020 συμμετείχαμε, σε μία ευρύτατη διαδικτυακή συζήτηση για τα θέματα του προς ψήφιση Νομοσχεδίου, η οποία συντονίστηκε από τη Περιβαλλοντική Ομάδα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με συμμετοχή έγκριτων επιστημόνων και εκπροσώπων μεγάλων Περιβαλλοντικών Οργανώσεων (μπορείτε να παρακολουθήσετε το σχετικό videο στο σύνδεσμο :
https://www.facebook.com/watch/live/?v=272213927144060&ref=watch_permalink
Είναι γεγονός ότι για να σχολιάσει κανείς υπεύθυνα και σοβαρά ένα Νομοσχέδιο, πόσο μάλλον όταν αυτό αφορά ένα τόσο καίριο Τομέα, όπως αυτό του Περιβάλλοντος, με πληθώρα διατάξεων (άνω των 100 άρθρων), το οποίο επιχειρεί να «βελτιώσει και εκσυγχρονίσει» της Περιβαλλοντική Νομοθεσία, απαιτεί ειδικές γνώσεις σε πολλούς τομείς, εμπειρία και φυσικά χρόνο.
Με τη σοβαρότητα που επιδιώκουμε πάντοτε να έχουμε στις δημόσιες τοποθετήσεις μας για θέματα που άπτονται του αντικειμένου και των σκοπών του Ομίλου μας, μετά την ενημέρωση μας θέλουμε να καταθέσουμε το προβληματισμό μας και τις ισχυρές επιφυλάξεις μας για τα παρακάτω:
1) Η πρώτη και απαραίτητη προϋπόθεση για τη σοβαρή επεξεργασία ενός Νομοσχεδίου αλλά και για την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών σ’ αυτήν, άρα η απαραίτητη Δημοκρατική νομιμοποίηση, είναι η δημόσια και επαρκής χρονικά Διαβούλευση.
- Στην προκειμένη περίπτωση, για ένα τόσο σοβαρό Νομοσχέδιο, δόθηκαν μόλις (14) ημέρες διαβούλευσης και μάλιστα εν μέσω της πανδημίας, που εκ των πραγμάτων έθετε για όλους άλλες προτεραιότητες. Παρ’ όλα αυτά τα 1600 σχόλια – παρεμβάσεις που υπήρξαν (κυρίως επικριτικά κατ΄ άρθρο ή και στο σύνολο του Νομοσχεδίου) δεν έπεισαν το αρμόδιο Υπουργείο να εισακούσει το αίτημα που υποβλήθηκε για απόσυρση του Νομοσχεδίου και επέκταση του χρόνου διαβούλευσης.
- Επιπρόσθετα το κείμενο που έρχεται προς ψήφιση έχει σχεδόν διπλάσιες διατάξεις από τα 60 περίπου άρθρα που είχαν δημοσιοποιηθεί προς διαβούλευση, με αποτέλεσμα για το μισό σχεδόν Νομοσχέδιο να μην έχει υπάρξει ούτε καν προσχηματική διαβούλευση, υποχρεωτική εκ του νόμου για όλα τα Νομοσχεδια που κατατίθενται στη Βουλή.
- Αλλά και το Σώμα που θα κληθεί να το ψηφίσει, δηλαδή η Βουλή, επίσης λόγω της πανδημίας, συνεδριάζει με τη συμμετοχή ελαχίστων βουλευτών και Υπουργών και αυτό από μόνο του απαξιώνει τη σοβαρότητα αυτού του Νομοσχεδίου, ενώ για πολλούς βάζει και θέμα σκόπιμης επιλογής του χρόνου και των συνθηκών ψήφισης.
2) Είναι κοινά αποδεκτό σε όσους ασχολούνται με θέματα περιβάλλοντος ότι το ισχύον Νομοθετικό πλαίσιο είχε και έχει ανάγκη βελτίωσης και συμπλήρωσης, αλλά το νέο Νομοσχέδιο δεν δείχνει να το διαπερνά αυτή η αντίληψη. Ενδεικτικό παράδειγμα το ότι καταργεί τους 36 υφιστάμενους και διάσπαρτους ανά την επικράτεια Φορείς Διαχείρισης των Προστατευμένων Περιοχών (περιοχές Natura, συνθήκης Ramsar κλπ.) στους οποίους η πλειοψηφία των μελών (4/7) διορίζονται από τους Κοινωνικούς Φορείς και τους αντικαθιστά με έναν κεντρικό φορέα (ΟΦΥΠΕΚΑ) που θα εδρεύει στην Αθήνα, το Δ.Σ. του οποίου θα διορίζεται από τον ίδιο τον Υπουργό, παραβλέποντας (για να μη πούμε παραβιάζοντας) τις σχετικές Ευρωπαϊκές Οδηγίες για αποκεντρωμένες υπηρεσίες και επιτόπιες δράσεις. Όταν το ζητούμενο ήταν να ενισχυθούν οι υφιστάμενοι Φορείς κυρίως στο τομέα της φύλαξης που ιδιαίτερα υστερούσαν, γίνεται άμεσα αντιληπτό πόσο αυτό θα είναι εφικτό «από το κέντρο».
3) Το πνεύμα του Νομοσχεδίου διακρίνεται από το πρώτο κεφάλαιο με τίτλο «Απλοποίηση περιβαλλοντικής αδειοδότησης» όταν οι σχετικές απαραίτητες μελέτες αντιμετωπίζονται ως γραφειοκρατικό εμπόδιο και όχι ως μέσω ελέγχου της νομιμότητας και προστασίας του Δημόσιου συμφέροντος. Στο πλαίσιο αυτό, παραχωρούνται ελεγκτικές διαδικασίες σε ιδιώτες αξιολογητές, παρακάμπτεται η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) – σε περιπτώσεις αδειοδότησης ΑΠΕ, επεκτείνεται και σε δασικές περιοχές ο θεσμός της τακτοποίησης αυθαιρέτων, επιτρέπονται μέσω πράξης χαρακτηρισμού, βαριά έργα ακόμα και σε περιοχές Νatura (π.χ. εξορύξεις), υποβαθμίζεται η συμμετοχή των ΟΤΑ στη λήψη αποφάσεων για θέματα περιβαλλοντικά.
4) Εν μέσω μιας κρίσης υγείας, την οποία θα αρχίσουμε τώρα να βιώνουμε και ως κρίση οικονομίας και εργασίας, αφήνει ακάλυπτους τους εργαζόμενους για δέκα πέντε περίπου χρόνια υπαλλήλους – επιστήμονες και εργάτες- των φορέων Διαχείρισης, οι οποίοι πρέπει να αρκεστούν στη δήλωση του αρμόδιου Υπουργού, ότι «οι καλοί δεν έχουν να φοβούνται τίποτα».
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε μία σειρά ειδικότερων θεμάτων που προκύπτουν από την κατ΄άρθρο ανάλυση του Νομοσχεδίου. Σκοπός μας όμως είναι να ευαισθητοποιήσουμε και να ενημερώσουμε τα μέλη και τους φίλους μας, τη τοπική κοινωνία και τους φορείς της, για το Περιβαλλοντικό αυτό Νομοσχέδιο και να ενώσουμε τη φωνή μας με όλους όσους ζητούν την απόσυρσή του, για περαιτέρω διαβούλευση και βελτιώσεις. Ιδιαίτερα γιατί αφορά κρίσιμα ζητήματα που συνδέονται με τη μεταλιγνιτική εποχή, τη χωροθέτηση ΑΠΕ με απουσία σχετικού χωροταξικού σχεδίου, την εξόρυξη υδρογονανθράκων, στρατηγικές επενδύσεις όπως αυτές του χρυσού, αλλά και τη διαχείριση ευαίσθητων περιοχών και τοπίων ιδιαιτέρου κάλλους.
Για την Ανεμόεσσα
Η πρόεδρος | Η Γενική Γραμματέας
|
Φωτεινή Ετμεκτσόγλου | Ήβη Νανοπούλου |