ΕπιλεγμέναΠεριοδικό

Τα γεγονότα της Απελευθέρωσης με τα μάτια ενός παιδιού…

Εφημερίδα «ΛΗΜΝΟΣ» 14 Οκτωβρίου 1962  –  Αναδημοσιεύτηκε  19.9.2012/τ.753 

Επιμέλεια Χαρούλα Ζαμπετάκη Πλιάτσκα

ΠΑΙΔΙΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΩΣ –

Πενήντα χρόνια πριν, 6 Οκτωβρίου 1912, Σάββατον μεσημέρι. Μόλις επέστρεψα από την Αστικήν Σχολήν ως μαθητής. Ανέβηκα στο μπαλκόνι για να δω τον Ρωμέϊκο γιαλό, ανύποπτος ούτε ιδέα για πόλεμο. Έξαφνα βλέπω να παρακάμπτη το Κάστρο ένα παράξενο μεγάλο καράβι, έπειτα άλλο και άλλο.

Αρχίζω ταις φωνές «βαπόρια, βαπόρια πολλά». Ο πατέρας στη τραπεζαρία φώναξε «κατέβα να φας». Εγώ «βαπόρια, βαπόρια». Ανεβαίνει ο πατέρας. Ολοταχώς στη παραλία. Αρχίζει να μαζεύεται κόσμος. Ρωμηοί και Τούρκοι. Κανείς δεν γνώριζε τι καράβια ήταν και τι εζητούσαν. Τα πήραμε για Ιταλικά. Κάποιος εψιθύρισε για Ελληνικά, «Αβέρωφ» το πρώτο. Ξαφνικά η γαλανόλευκος στο πρυμναίο ιστό. Μία βάρκα ξεκινά συνοδευόμενη από ένα τορπιλοβόλο «Βέλος» εδιάβασα. Πλευρίζει στη σκάλα του Ρωμέϊκου γιαλού, ναύτες με πιστόλια μέσα και ένας αξιωματικός. Καραμούζης μας συστήθηκε. Πρώτος λόγος του «Έχομε πόλεμο». Εις αναζήτησιν του Τούρκου Διοικητού, του Μουτεσαρίφη, ήταν τότε Αρμενικής καταγωγής. Επίσκεψις στο Διοικητήριο. Στο δρόμο ο Καραμούζης φώναζε «έχουμε πέντε αιώνων εκδικήσεις, η ώρα της απελευθερώσεως εσήμανε. Ο Μουτεσαρίφης με το Δεσπότη να πάνε στην ναυαρχίδα «Αβέρωφ». Τους θέλει ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης». Ο Δεσπότης Στέφανος απουσίαζεν εις Μούδρον. Τον Αρμένιον Μουτεσαρίφη τον συνοδεύουν ο Παπα Γαρόφαλλος και ο Θόδωρος Λασκαρίδης. Στην βάρκα, στον «Αβέρωφ», στην παραλία γεμάτη κόσμο, η αναμονή, η αγωνία. Σε λίγη ώρα η βάρκα επιστρέφει. Ο Ναύαρχος ζητεί άμεσον παράδοσιν. Συμβούλιον των Τούρκων υπαλλήλων στο Διοικητήριο. Απάντησις: όχι παράδοσις ελλείψει διαταγών της Κυβερνήσεως. Ο Τούρκος Στρατιωτικός Διοικητής παίρνει τους 50 Τούρκους ζαφτιέδες με τα όπλα τους και αναχωρεί από το Κάστρο.

Η βάρκα με τον Καραμούζη επιστρέφει στον «Αβέρωφ». Εν τω μεταξύ εγώ με τους φίλους μου στον Πέτασο, για να βλέπουμε τα καράβια καλλίτερα, μας χαιρετούν, τους χαιρετούμε. Ξαφνικά τα καράβια ξεκινούν και ένα-ένα φεύγουν. Αδειάζει ο Ρωμέϊκος γιαλός. Ανησυχία, απελπισία. Οι Τούρκοι πανηγυρίζουν. «Έφυγαν τα καράβια», λέγουν, «ο Τούρκικος στόλος τα έδιωξε». Πέρασεν η νύκτα του Σαββάτου. Ξημερώνει Κυριακή. Οι Τούρκοι αγριεύουν, απειλούν, εις ενέργειαν τα μαχαίρια. Εγώ ανεβαίνω στο Κάστρο υπό ραγδαίαν βροχήν. Ξαφνικά βαθειά στον ορίζοντα τρία μεγάλα καράβια με επί κεφαλής το γνώριμο πλέον «Αβέρωφ» από το μέρος της Καβάλας με κατεύθυνση τον Μούδρο. Στα ανοικτά του Τούρκικου γιαλού ένα εμπορικό καράβι σταματημένο. Τρέχω γρήγορα στο σπίτι. Ο πατέρας μέσα διότι οι Τούρκοι απειλούν. Αναγγέλω την είδησι. Τα καράβια μας περιπολούν απ’ έξω. Περνά η Κυριακή άπρακτη. Κανένα καράβι στον ορίζοντα. Περνά και η Δευτέρα επίσης άπρακτη. Η αγωνία κορυφούται. Οι Τούρκοι πανηγυρίζουν. «Εβγήκεν ο Μπαρμπαρόσας, η ναυαρχίδα τους, εφώναξαν Γιασασίν Μπαρμπαρόσα». Δευτέρα βράδυ 8 Οκτωβρίου, 9 η ώρα. Φωνές, ζητοκραυγές, πιστολιές, παραλήρημα.

Στο Χάνι δύο ελληνικοί λόχοι με Διοικητήν τον λοχαγόν Κονταράτον και μαζί τους οι 50 Τούρκοι ζαπτιέδες αιχμάλωτοι.

Προκήρυξις η Λήμνος κατελήφθη και απηλευθερώθη, ύστερα από 500 ετών δουλείαν.                 Αναπνέομεν ελεύθεροι.

Μισός αιώνας πέρασε από τότε.                                                           Κ. Θ. Λ.

Google NewsΑκολουθήστε το LimnosNea.gr - ΡάδιοΆλφα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςαπό την Λήμνο και τον κόσμο.

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Back to top button