Θεσσαλονικιός-βασιλιάς στο Μέγαρο της Αθήνας.

Θεσσαλονικιός-βασιλιάς στο Μέγαρο της Αθήνας.

Γράφει ο Νίκος Βολονάκης, δημοσιογράφος

Τα 30 χρόνια του Μεγάρου μουσικής Αθηνών θα γιορταστούν φέτος στις 14 Ιουνίου, σε μια ξεχωριστή συναυλία, που θα δοθεί στο…Ηρώδειο. Αυτό κι αν είναι καινοτομία !
Πίσω από τις συνεννοήσεις κρύβεται ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντης του Μεγάρου
Γιάννης Βακαρελλης. Ο Βακαρελλης, πιανίστας από τους λίγους σ όλο τον πλανήτη,
Θεσσαλονικιός που τίμησε και δόξασε την πιανιστικη τέχνη όσο έπαιζε στη γεννεθλια
πόλη του, όπως και στο Ναύπλιο όπου για 30 χρόνια έκανε παγκόσμια γνωστό το
φεστιβάλ του, τώρα ανέλαβε τη διεύθυνση του Μεγάρου Αθηνών, υπακούοντας πιστα
στις οδηγίες του ιδρυτή του Χρήστου Λαμπράκη.
Στις 14 Ιουνίου,λοιπον, έχει δρομολογηθεί μεγάλη συναυλία της ορχήστρας του
μουσικού Φλωρεντινου Μαΐου, με τον σπουδαίο Ζούμπιν Μετα στο πόντιουμ και τον
Πινχας Ζουνερμα στο βιολί. Μια βραδιά-πανδαισία, που εξηγείται και μόνο από τους
συντελεστές της. Αλλά όμως, στο Ηρώδειο. Πρόκειται για την πρώτη συνεργασία
του Μεγάρου με το φεστιβάλ Αθηνών.
-Σκεφθήκαμε ότι θα είναι ωραίο, το Μέγαρο να έχει μια παρουσία κάθε χρόνο στο
φεστιβάλ Αθηνών, για να μπορεί και το φεστιβάλ να χρησιμοποιεί για τις εκδηλώσεις
του κάποιες από τις αίθουσες του Μεγάρου, λέει ο Βακαρελλης.
Στόχος του διευθυντή είναι να συνεχιστεί η δυναμική του Μεγάρου και να μεγαλώνει.
Δηλαδή, να συνεχίσει να είναι ένας πολιτιστικός αντιδραστήρας (όπως είχε πει ο
Χρήστος Λαμπρακης) και αυτό που αξίζει να είναι το Μεγαρο – να αφουγκράζεται
τη ζωή και να συμμετέχει σ αυτήν.
-Με την εορταστική συναυλία του Μεγάρου στο Ηρώδειο, αισθάνομαι ότι επιστρέφουμε στο όραμα που υπήρχε, λέει ο Βακαρελλης.Γιατί, το Μέγαρο είναι
πάντα εδώ, με σεβασμό στο κοινό και στους καλλιτέχνες του.Τριάντα χρόνια μετά,
συνεχίζουμε με πιστη, καλή διάθεση και αισιοδοξία, το ταξίδι.
Από τη μεριά του, το φεστιβάλ Αθηνών έχει μια παγκόσμια πρεμιέρα για τον Οιδίποδα, που θα σκηνοθετήσει ο Γερμανός Τομας Οστερμαγερ, με τον θίασο του,
στην Επίδαυρο (από 3-5/9), η συναυλία του τζαζίστα Γιάν Γκαρμπαρεκ, αλλά και
η ζωντανή εμφάνιση του Μπραιαν Ίνο με τον αδελφό του (στις 4/8) στην Αθήνα.
Και φυσικά, πολλές άλλες εκδηλώσεις με Έλληνες καλλιτέχνες πρώτης γραμμής.
Αλλά, για να επανέλθουμε στον χαρισματικό πιανίστα και διευθυντή του 30χρονου
Μεγάρου Γιάννη Βακαρελλη, θα ήθελα να σας αποκαλύψω μια κρυφή μου συμβολή,
από τότε που παρουσιασθηκαμε για στρατιωτική θητεία στην Κόρινθο. Ένα πρωί,
ακούμε στην αναφορά ότι ο θάλαμος του Βακαρελλη εντέλλονταν ν ανεβει σ ένα
γειτονικό λόφο,πρηνηδόν και με πλήρη εξάρτυση. Αφού φεύγουν οι συνάδελφοι,
παίρνω θάρρος (από που;) και πλησιάζω τον διοικητή και του λέω: ¨Κυριε διοικητα,
γνωρίζετε ότι στο σώμα που πάει για τον λόφο μετέχει ένας πιανίστας, που
κινδυνεύει να τραυματισθεί στα δάχτυλα και να χάσει η Ελλάδα, ένα πραγματικό
ταλέντο…¨
Και ο διοικητής με άκουσε και το ίδιο το βράδι τον μετέθεσε στο πιάνο της Λέσχης
Αξιωματικών.Εκείνος να παίζει και οι άλλοι να χορεύουν -με τις γυναίκες τους…