Απόψεις

Τι ώρα φτάνεις;

Καθώς η χώρα μας βρίσκεται σε τριήμερο εθνικό πένθος για το τραγικό γεγονός του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, η μαθήτρια της Β’ Λυκείου του σχολείου μας, Βιβή Σουσαλή, έγραψε το παρακάτω ποίημα, βασισμένο στις προσωπικές ιστορίες των “θυμάτων” αυτής της τραγωδίας:
Ένα τρενάκι του τρόμου και μια διαδρομή που εξελίσσεται σε θρίλερ
Πρωταγωνιστές της τραγωδίας, άνθρωποι της διπλανής σου πόρτας
Η κοπέλα που γυρνάει από την τριήμερη επίσκεψη στους γονείς της
Ο πατέρας με το παιδί του που κάθονται αγκαλιά παίζοντας ανέμελα
Εκείνη η παρέα φοιτητών που γελάει και συζητάει δυνατά για το πάρτυ που πήγε προχθές
Θα μπορούσε να ήμασταν και εμείς εκείνη η παρέα 
Πολλοί λένε πως το να κάνουμε λάθη είναι το πιο ανθρώπινο στοιχείο 
“Άνθρωποι είμαστε λάθη κάνουμε”
Εγώ αυτό το λάθος όμως δεν το ξεχνώ, δεν το συγχωρώ 
Τα γέλια που ακούγονταν στο τρένο μετατρέπονται σε κλάματα και ουρλιαχτά απόγνωσης 
Το τρένο από το φως βυθίζεται στο απόλυτο σκοτάδι
Και εγώ ακόμα σε ψάχνω στα συντρίμμια, ακόμα ελπίζω να σε βρω 
Τι ώρα φτάνεις;
Θες να έρθω να σε πάρω;
Εντάξει θα σε περιμένω στον σταθμό
Θα τα πούμε σύντομα, να προσέχεις, σ’ αγαπώ.
Το παραπάνω ποίημα δημοσιεύεται μετά από επιθυμία της Βιβής. Εκφράζει όλα όσα αισθανόμαστε μέσα από την ευαίσθητη ματιά και την τρυφερή ψυχή ενός νέου ανθρώπου. Αφιερώνεται ως ελάχιστη ένδειξη συμπαράστασης στα θύματα, στους σωματικά και ψυχικά τραυματισμένους ανθρώπους, καθώς και στους συγγενείς τους…
Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Δείτε Επίσης
Close
Back to top button