Το Χρονογράφημα της Παρασκευής: Μητέρες !

Μητέρες !

της Χριστίνας Κάβουρα

Η τίγρης σε μεγάλο ζωολογικό κήπο είχε γεννήσει δύο υπέροχα τιγράκια !  Οι υπάλληλοι του ζωολογικού κήπου έμειναν κατάπληκτοι όταν η μαμά τίγρη δεν αποδεχόταν το ένα τιγράκι, το έπιανε με το στόμα της, όπως συνηθίζουν και οι γάτες να μεταφέρουν τα μικρά τους, και το έβγαζε έξω από το κλουβί !  Όλες οι  προσπάθειες  να την κάνουν να το πάρει κοντά της  απέβησαν μάταιες. Η τίγρη αυτό το τιγράκι, παραδόξως και για άγνωστο λόγο δεν το ήθελε.

Προφανώς παλάβωσαν και τα ζώα !

Πληροφορούμαστε όλοι από την τηλεόραση για  «μητέρες» που εγκαταλείπουν τα παιδιά τους, για μητέρες που τα κλείνουν  μόνα τους σε αυτοκίνητα, ακόμα και σε πόρτ μπαγκάζ αυτοκινήτων. Βλέπουμε εικόνες από μικρά παιδάκια να κλαίνε αβοήθητα σε επικίνδυνους δρόμους, βλέπουμε παιδιά να μεγαλώνουν με γιαγιές γιατί οι μητέρες δεν έχουν χρόνο γι αυτά, μητέρες γεμάτες εγωϊσμό  που αποφασίζουν να ζουν με τον εραστή τους παρά με τα παιδιά τους !

Βιώσαμε βρέφη πεταμένα σε κάδους απορριμμάτων  ή παρατημένα σε τίποτα σκαλιά ! Μάθαμε για προσπάθειες εμπορίας βρεφών, κάποια βέβαια πουλήθηκαν ! Μητέρες που ενώ δεν θέλουν τα παιδιά τους δεν ενδιαφέρονται ούτε καν για  αντισύλληψη ! Ούτε έστω αυτό ! Ότι κάτσει  και μετά ψάχνουν λύσεις δυστυχίας ! Λες και τα παιδιά δεν βιώνουν συναισθήματα απόρριψης όσο μικρά και να είναι .

Βλέπουμε  «μητέρες» που αποσιωπούν εγκλήματα, γιατί η κακοποίηση ενός παιδιού είναι έγκλημα ! Δύσκολο να πιστέψω ότι μια μητέρα δεν είδε, δεν κατάλαβε, δεν αποκωδικοποίησε σημάδια  ότι ο άντρας της  ή ο σύντροφός της κακοποιούσε το παιδί της !

Μετά σκέπτομαι τις δικές μας μητέρες στο νησί  που ήταν η προσωποποίηση της θυσίας !

Μάλλον στις  δικές μας μητέρες, που είχαν πάντα απεριόριστο χρόνο για εμάς ως και απεριόριστα αποθέματα αγάπης, αφιερώνω αυτό το άρθρο.

Διάβαζα στο facebook  αναμνήσεις από τον Γρηγόρη Μανινάκη, ότι όταν έφθασε πρώτη φορά στην Αμερική το 1963 είχε μαζί του είκοσι δολάρια, μονοδόλαρα  που του είχε δώσει η μητέρα του ! Επειδή γνώριζα την μητέρα του ξέρω ότι θα έκανε μεγάλο αγώνα να μαζέψει αυτά τα δολάρια,  αλλά  η αγάπη μιας Μητέρας ξεπερνά την όποια δυσκολία !

Και η μητέρα του Γρηγόρη είχε τέσσερα παιδιά αλλά ήταν εκεί παρούσα και για τα τέσσερα δίνοντας μεγάλη σημασία   στη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους,  στη διαμόρφωση σωστών αρχών, στην διαμόρφωση ανθρώπων !

Οι μητέρες μας προσπαθούσαν πάντα για το καλύτερο, προσπαθούσαν να μας εξηγήσουν με απλά δικά τους λόγια έννοιες δύσκολες, έννοιες σαν το καλό και το δίκαιο, που με αυτές έπρεπε να πορευτούμε στη ζωή μας ! Ήταν εκεί να μας παρηγορήσουν όταν δυσκόλευε η καθημερινότητά μας, ενώ παράλληλα προσπαθούσαν να μας κάνουν δυνατούς για να μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε. Βέβαια ποτέ δεν έλλειπε και η τιμωρία γιατί οι Λημνιές μητέρες  ήταν και αυστηρές, και η αυστηρότητα ήταν στο … πρόγραμμα εκπαίδευσης ! Αρκετές   ιστορίες αυτής της «εκπαίδευσης» , όπως τις μαζεύω  από φίλους και φίλες μου,  σήμερα μου φαίνονται κωμικές, τότε βέβαια κάθε άλλο παρά κωμικές ήταν,  καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι μάνες μας ήταν κάποιες φορές μοναδικές !

Και η μητέρα μου δούλευε αλλά ήταν πάντα δίπλα μου – τόσο πολύ δίπλα μου – που κάποιες φορές εκνευριζόμουν !

Όλες οι μητέρες που ήξερα, μητέρες φίλων, γνωστών, συμμαθητών έκαναν πάντα την υπέρβαση ! Ναι οι μητέρες μας ήταν της υπέρβασης και της μαγείας ! Από το πουθενά εμφάνιζαν πράγματα που χρειαζόμασταν, είχαν εντρυφήσει στην τέχνη της …. Μαγείας έτσι ώστε να καλυτερεύουν τον μικρόκοσμό μας ! Ήταν πάντα δυνατές και καθόλου ιδιοτελείς ! Η αγάπη τους για όλους εμάς ήταν  τόσο δεδομένη  ώστε  πολλές φορές να μην την αξιολογούμε όπως έπρεπε. Νομίζω ότι καταλάβαμε το μέγεθος αυτής της  χωρίς όρια αγάπης όταν οι μητέρες μας «έφυγαν» και ο κόσμος μας  φτώχυνε,  βρεθήκαμε ξαφνικά χωρίς αυτή την αγάπη σε ένα περιβάλλον ένδειας και στέρησης.

Μητέρα πόσο δύσκολα βιώνω κάποιες φορές την  έλλειψη της αγάπης σου !