ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ – Τα κρυμμένα μελομακάρονα

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ – Τα κρυμμένα μελομακάρονα

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Όταν ήμουν μικρό παιδί τέτοιες μέρες πριν τα Χριστούγεννα η μαμά μου έφτιαχνε λαχταριστούς κουραμπιέδες, μελομακάρονα, κουλουράκια, κολοκυθόπιτα, γλυκό κουταλιού πορτοκάλι κ.ά. Καταραμένη φτώχεια εκείνη την εποχή, οι λιχουδιές αυτές ήταν συνδεδεμένες αποκλειστικά με τη μέρα των Χριστουγέννων και την Πρωτοχρονιά. Εμφανίζονταν στο γιορτινό τραπέζι μόνον εκείνες τις δύο μέρες. Τις άλλες μέρες η μαμά μου τα έκρυβε με επιμέλεια στα πιο δυσπρόσιτα μέρη του σπιτιού για να μη τα ανακαλύψουμε, χωρίς επιτυχία βέβαια, αφού σχεδόν πάντοτε τα έβρισκα και κρυφά έτρωγα με λαιμαργία το μισό βάζο γλυκό και καμιά 10ριά μελομακάρονα μαζεμένα – και την ανάλογη τιμωρία κατόπιν.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται και σήμερα, που είμαστε κλεισμένοι όλη μέρα μέσα στο σπίτι με την καραντίνα. Το ψυγείο είναι ο πιο δημοφιλής τουριστικός προορισμός και ήδη από το Μάρτιο που άρχισε η πρώτη καραντίνα έχω βάλει πέντε κιλά.

Γι’ αυτό η γυναίκα μου κρύβει τα μελομακάρονα, όχι τόσο για οικονομία, ούτε για να δώσει γιορτινό τόνο στη μέρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, αλλά επειδή είμαι στα όρια του διαβητικού και ο γιατρός μου απαγόρεψε τα γλυκά.

Έλα όμως που τα μελομακάρονα μοσχομυρίζουν και είναι πρόκληση! Πώς να περιμένεις τόσες μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα; Και πώς να φας μόνον ένα;