Καλημέρα, καλησπέρα 

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Μια ελληνική παροιμία λέει, “Του Δεκέμβριου η μέρα, Καλημέρα Καλησπέρα”, δηλαδή ότι τον Δεκέμβριο η διάρκεια της ημέρας είναι πολύ μικρή. Ξημερώνει πολύ αργά και νυχτώνει πολύ νωρίς. Στις βόρειες χώρες μάλιστα, όπως π.χ. στην Σκανδιναβία, τον Καναδά κλπ. τον Δεκέμβριο σχεδόν όλο το εικοσιτετράωρο έχει νύχτα. Ξημερώνει το μεσημέρι κατά τις 11 – 12, αχνοφέγγει, και αμέσως μετά από μία ώρα πάλι σκοτεινιάζει και γίνεται νύχτα. Δηλαδή όλο το 24ωρο είναι στο σκοτάδι και πολλοί τουρίστες έρχονται σ’ αυτές τις χώρες για να δουν στον ουρανό ένα περίεργο νυχτερινό φαινόμενο, το Βόρειο Σέλας.

Δεν είναι τυχαίο ότι γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα τον Δεκέμβριο, δηλαδή με το χειμερινό ηλιοστάσιο, τότε που η νύχτα έχει τη μεγαλύτερη διάρκεια όλου του χρόνου.

Ακόμα και τα κάλαντα τα λέμε νύχτα: “Καλήν εσπέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας, Χριστού την θείαν γέννησιν να πω στο αρχοντικό σας”. Γι’ αυτό ψέλνουμε και το “Άγια νύχτα, σε προσμένουν με χαρά οι χριστιανοί”.

Ο Χριστός πράγματι γεννήθηκε νύχτα για να φέρει το φως, να μας σώσει από το σκοτάδι της αμαρτίας και του θανάτου και να δώσει ζωή αιώνια σε όποιον πιστεύει σ’ Αυτόν και μετανοεί για τις αμαρτίες του. Το λέει και το Ευαγγέλιο: “Τόσο πολύ αγάπησε ο θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον γιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια”.

Γι’ αυτό βάζουμε και το λαμπερό άστρο στην κορυφή του Χριστουγεννιάτικου δέντρου. Να μάς δίνει ελπίδα ότι μπορούμε να σωθούμε και να φωτίζει τις καρδιές μας!